Հրապարակայնություն ունենք ՝ աշխարհը չունի

  Վանաձորցի  Ջեմմա  Վարդումյանին  պատահաբար  հանդիպեցի  Լոռու  մարզային  գրադարանում,  ուր երկուսս  էլ  հաճախ  ենք  այցելում  մամուլի  բաժին ՝ ընթերցանության: Նշենք, որ  Ջեմմա  Վարդումյանը 2008 թվի  մարտի 1-2-ի  զոհերից  Դավիթ  Պետրոսյանի  մայրն  է: Գանգատվեց, որ  ոչ  մի  կերպ  չի  կարողանում  ոչ  թերթերում, ոչ   առաջատար  կայքերում  գտնել  Ազգային  ժողովի  հերթական  քառօրյայում  հարցուպատասխանի  այն  հատվածը, երբ  ՀԱԿ պատգամավոր  Լեւոն  Զուրաբյանը  հարց  էր  ուղղել  Աժ նախագահ  Հովիկ  Աբրահամյանին ՝մարտի 1-2-ի  զոհերի  հարազատներին  փոխհատուցում  հատկացնելու  մասին:Իսկապես, ընդդիմադիր  երկու  թերթերում  փնտրեցինք   Զուրաբյանի  ելույթը ՝ չգտանք: Հետո  հիշեցի, որ  ախր  մի  ժամանակ  / 90-ականների  վերջերին /   Աժ  պաշտոնաթերթը, որ  ,,Հայաստանի  Հանրապետությունն,, էր,  ու  խմբագիրը  Լիզա Ճաղարյանն  էր,  տեղը  տեղին  լուսաբանում  էր  Աժ նիստերը, ներկայացնում  պատգամավորների  ելույթները: Ավաղ, հիմա  ոչ  միայն   Զուրաբյանի   ելույթին, այլեւ  ընդհանրապես  Ազգային  Ժողովին  վերաբերվող  տեղեկատվության  չհանդիպեցինք, եւ  ավելի  շատ  վարչապետի  ու  նախագահի  գործունեության  լուսաբանումն  էր  այդտեղ: Ավելի  ուշ  փորձեցի  ԱԺ կայքից  որեւէ  տեղեկություն  ստանալ,  բայց  այդտեղ  ընդհանրապես  ,,հարցուպատասխան,, բաժին  չկար: Եվ ամենաթարմ  տեղեկատվությունը  Հովիկ  Աբրահամյանի  հայտարարությունն  էր  ՝ Զարուհի  Փոստանջյանի ՝  ԵԽԽՎ-ում ,,պահվածքի,, մասին: Եվ  այսօր  ոմանք  խոսում  են  ժողովրդավարության  ,,առաջընթացի,,  մասի՞ն, երբ  հենց  միայն  այն, որ  1998-99 թթ.  ,,Հայաստանի Հանրապետությունը,, լուսաբանում  էր  Ազգային  Ժողովի  նիստերը, իսկ  այսօր ՝ ոչ,  տեղով  հետընթաց  է: Կամ  ինչի՞  նման  է, երբ  Ստրասբուրգում  տեղի  ունեցած  ԵԽԽՎ  նիստին   ընդդիմադիր   Զարուհի  Փոստանջյանի  ելույթը  միայն  ,,Ազատություն,, ռադիոկայանով  հնչեց, իսկ  ,,առաջատար,, հեռուստաալիքները  բավարարվեցին  միայն  նրա  ,,պահվածքի,, մասին  ԱԺ  նախագահի  հայտարարությամբ, ու  շատերը  չիմացան, թե  այդ  ի՞նչ  պահվածքի  մասին  էր  խոսքը:  ՀՀ  նախագահի  ելույթը  գովաբանող  ելույթներ  են  ցույց  տալիս,  բայց  ընդդիմադիր  պատգամավորների  ելույթներ  չհնչեցին  հեռուստատեսությամբ: Իսկ  ,,Ազատություն,, ռ/կայանի  ձայնն  էլ, որով  միայն  կարելի  է  ունկնդրել  ընդդիմադիր  ելույթների ՝ արդեն  քանի  օր է ՝ խաթարումներով,  ղռղռոցներով  ու  այլ  ալիքների  ,,ներխուժումներով,,  է  ընթանում Վանաձորում, ու  սա  առաջին  անգամ  չէ. ինչպե՞ս  կարելի  է  նույն  հաճախականության  վրա  մի  քանի  միլիմետր  հեռավորությամբ  ալիքներ  հատկացնել: Ի  դեպ, օրերս  ,,Ազատություն,, ռ/կայանով  Ջեմմա  Վարդումյանի  ելույթը  հեռարձակվեց, բայց  որքան  փնտրեցի  ,,Ազատության,, կայքում, այդպես  էլ  չգտա. այնպես,  ինչպես  ամիսներ  առաջ  մի  հետաքրքիր  ռեպորտաժ  հեռարձակվեց  Քաշաթաղի  մասին / առ  այն, որ  լուսավորություն  չկա /, սակայն  այդ  ռեպորտաժը  փնտրեցի  ու  չգտա: Հավանաբար, որոշ  նյութերի  նկատմամբ  ներքին  գրաքննություն  կա  ու  հրահանգ. հեռարձակել, բայց ՝չարխիվացնել: Սա՞  է  թվացյալ  ժողովրդավարությունը, որի  մասին  ոգեւորված  խոսում  էին  եվրոպացի  ,,քեռիներն,, ՝ Ստրասբուրգից:                   ԳԱՅԱՆԵ  ՀՈՎՍԵՓՅԱՆ