ՀՀ նախագահ Սերժ Սարգսյանին

                               ԲԱՑ ՆԱՄԱԿ-2

Պարոն նախագահ, ինչպե՞ս գոյատեւեն 55 տարին լրացած կանայք, որոնք թոշակ չեն ստանում, քանի որ ՀՀ կենսաթոշակային ,,բարեփոխումների,, հետեւանքով թոշակի շեմը բարձրացվել է 63-ի, հանգամանքների բերումով էլ չեն աշխատում, իրենց նախկին տարիների՝ԽՍՀՄ ավանդների փոխհատուցման համար էլ տարիքային շեմը չի հասնում,քանի որ կառավարությունն արդեն քանի տարի է, այդ շեմը կանգնեցրել է 86 տարեկանների վրա, մինչդեռ ներկայիս սոցիալական ծանր պայմաններում մարդն անգամ 50-ի չի կարող հասնել, ուր մնաց՝63-ի կամ 86-ի հասնի։Եվ քանի որ նման կանայք/ինչու չէ նաեւ՝տղամարդիկ/ կարող են նաեւ հանգամանքների բերումով չաշխատողներ լինել, ուստի վարկ էլ չեն կարող ստանալ՝որպես կանոն/դրա համար կամ պետք է ոսկի գրավադրեն՝որ կարող է չունենան, կամ բնակարանը գրավադրեն՝որի համար էլ պարտադիր պայման է համարվում բնակարանի գնահատումն ու դրա համար ծախսվող առնվազն 100հազար դրամ գումարը/։Սպառողական վարկերն էլ տրվում են կամ եկամուտ ունեցողներին, կամ՝,,վարկային պատմություն,, ունեցողներին։Եվ ուրեմն ու՞ր գնան այս խավին պատկանող մարդիկ, որոնց վզին պարբերաբար կոմունալ վարձեր են փաթաթվում ու բռնագանձման դատական հայցեր ներկայացվում։Ըստ այդմ, բարի եղեք հանձնարարել կառավարողներին, որ առնվազն աշխատանք ու եկամուտ չունեցող մարդկանց/որոնք կարող են նաեւ ընդգրկված չլինել նպաստառուների ցանկում՝բավարար միավորներ չունենալու պատճառով/, հատկացնել իրենց եւ իրենց հանգուցյալ ծնողների ԽՍՀՄ ավանդները՝արժանապատիվ հաշվարկով եւ 28 տարվա տոկոսադրույքներով, որպեսզի կարողանան առնվազն այս երկրի հետ կապված պարտք ու պահանջները մարել, վարձերի բեռից դուրս գալ ու միգուցե գլուխներն առնել ու հեռանալ երկրից այնտեղ, որտեղ մարդը կարող է գնահատվել ըստ արժանիքների, ոչ թե՝ըստ կուսակցական պատկանելության կամ տարբեր մակարդակի ընտրություններում ցուցաբերած ակտիվության՝իշխող կուսակցության կամ տեղական մակարդակի ,,բդեշխների,,օգտին։Ասվածի առթիվ տառապանքս մոտ 20 տարվա փորձ ունի․մարդու սկզբունքային ու արդարամիտ տեսակը չի կարող այսօր հաշտվել այն իրականության հետ, որի մեջ գտնվում է երկիրը։Ուստի այդ մարդիկ 2 ճանապարհ ունեն․կամ արտագաղթ, կամ՝ինքնաոչնչացում, որից փրկվելու միակ ելքը կարող է լինել ավանդների վերադարձը կամ՝անհատույց ու անտոկոս վարկերի տրամադրումը՝անկախ ,,վարկային պատմություն,, ունենալու հանգամանքից։Մի նպաստեք երկրում ինքնասպանությունների աճին կամ մարդկանց ֆիզիկական ոչնչացմանը՝սոցիալական ծանր պայմանների արդյունքում։Նեղն ընկածին չօգնելը հավասարազոր է հանցագործության։

ԳԱՅԱՆԵ ՀՈՎՍԵՓՅԱՆ,Վանաձոր, ազատ լրագրող, բլոգեր