Վանաձորաբնակ կենսաթոշակառու, նախկին տնտեսագետ Ռաֆիկ Սահարյանը շատ հուզված պատմեց, թե ինչ "օյին" է գլխին եկել "Լոռի" ջրմուղ-կոյուղու գրասենյակում հուլիսի 18-ին: Այնտեղ գնացել էր Երեւանյան խճուղու 127 և 129 շենքերի կոյուղագծերի հետ կապված չարչրկված հարցի պատճառով:Մարտ ամսին 26 բնակիչներ նամակ են գրել Լոռու մարզպետարան,այնտեղից էլ դիմումն ուղարկվել է Վանաձորի քաղաքապետարան,որն էլ հանձնարարել է ջրմուղին վերացնել "սառեցումնը", իսկ դրա հետ կապված մյուս աշխատանքները կատարել ամռանը:"Գնացել էի,որ իմանամ երբ են սկսելու աշխատանքները ,ախր ամառն անցնում է, էս է ձմեռը նորից սառցակալելու է"- պարզաբանեց իմ զրուցակիցը: Ջրմուղում նրան հայտնել են, որ պետք է դիմի փոխտնօրենին, որն այդ պահին տեղում չի եղել,ուստի հաջորդ օրն է գնացել,սակայն վերջինս առանց իրեն լսելու թողել-գնացել է տնօրենի սենյակ:Տևական ժամանակ սպասելուց հետո,Սահարյանն բարձրանում է տնօրենի սենյակ եվ այնտեղ "հայտնաբերում" վերջինիս: Փոխտնօրենը դժգոհությամբ տեղեկացնում է,որ Սահարյանը նախ պետք է գնա համատիրություն,նրանց ուղարկի ջրմուղ,որպեսզի այդ աշխատանքները համատեղ անեն: Սահարյանն էլ նկատել է, որ դա իր պարտականությունը չէ: Դրանից հետո նրան մեղադրել են "ձայնը բարձրացնելու" մեջ, ու սկսվել է "իրար չհասկանալու " պահը: "Եթե էս տարիքիս չլինեի, երևի հայտնվեի ոստիկանւթյունում , ինձ թվում է ուզում էին ինձ շանտաժ անել: Կարող է նույնիսկ խփեին,եթե մեր մեջ մարդ չկանգներ ու չկանխեր, որովհետև աղմուկի վրա մարդիկ եկան, -մեր հետ հեռախոսազրույցում նկատեց 70-ն անց մտավորականը ,որ հայտնի ե իր ակտիվ քաղաքացիական դիրքորոշմամբ` հակաօրինական երևույթների նկատմամբ, բայց այդ պահին գերադասել է հեռանալ, հասկանալով, որ քաղաքացիական ակտիվությամբ ոչինչ չի կարող անել այնտե, որտեղ գործում Է "մեր դեմ խաղ չկա" չգրված օրենքը: Իմ զրուցակիցն այդ ամենը համեմատեց ստրկատիրական ու ֆեոդալական ժամանակաշրջանի հետ. "Էն որ ստրուկը կամ ճորտը ոզում էր դժգոհել, տերը ծեծում էր կամ ոտքերը շղթայի մեջ էր դնում, այ հիմա էդպիսի ժամանակներում ենք ապրում:
ԳԱՅԱՆԵ ՀՈՎՍԵՓՅԱՆ
ԳԱՅԱՆԵ ՀՈՎՍԵՓՅԱՆ
Комментариев нет:
Отправить комментарий
Ոչ կոռեկտ մեկնաբանությունները կհեռացվեն