«Էս երկրում օրենքներն աշխատում են ի վնաս ընդդիմության»

18:30 Yerevan | 14:30 GMT | Thursday 20 March 2008

Չնայած ՀՀ նախագահն օրերս հրամանագիր ստորագրեց՝ արտակարգ դրության պայմաններում ժամանակավորապես կասեցված քաղաքական կուսակցությունների գործունեությունը վերստին թույլատրելու մասին, սակայն Վանաձորի ընդդիմադիր կուսակցություններից մարտի17-ի դրությամբ բաց էր միայն «Ժառանգության» Վանաձորի գրասենյակը:

ՀՀՇ Լոռու մարզային կառույցի դռները ոչ միայն շարունակում էին փակ մնալ, այլեւ դռան վրայից հանված էր գրասենյակի անվանումը մատնանշող ցուցանակը: Ի՞նչ քաղաքական գործունեության մասին կարող է խոսք լինել, եթե կուսակցության ակտիվը ձերբակալված է. ստույգ տեղեկություններով՝ ձերբակալվածների թվում ոչ միայն ՀՀՇ Լոռու մարզային կազմակերպության ղեկավար, արցախյան շարժման նվիրյալ Աշոտ Մանուկյանն է, այլեւ ՀՀՇ Վանաձորի քաղխոհրդի նախագահ Ռուբիկ Ոսկանյանը եւ էլի մի քանիսը, որոնց վերաբերյալ ոչ պաշտոնական տեղեկություններով հաջողվեց ճշտել միայն Արթուր Շահնազարյանի անուն-ազգանունը եւ ավագ սերնդի մի քաղաքացու՝ Մեսրոպ անվանումը: Ազատության մեջ գտնվող ՀՀՇ անդամներից ոմանց (ովքեր մարտի 1-ի մայրաքաղաքի ճակատագրական հանրահավաքին չմասնակցելու «բարեբախտություն» են ունեցել), քաղաքական ակտիվությունն այս օրերին տեղափոխվել է Վանաձորի դատարան, որտեղ դատաքննություն է ընթանում Տեր-Պետրոսյանի վստահված անձ, մանկավարժ Սոֆյա Քալանթարյանի դեմ: Վերջինս փորձել է կանխել ընտրական կեղծիքները «մեկ առանձին վերցրած» տեղամասում, բայց՝ ինքն է հայտնվել «մեղադրվողի» կարգավիճակում. իբր՝ «խանգարել» է ընտրական հանձնաժողովի աշխատանքները: Ահա թե ինչու, «Ազգային միաբանության» նախկին անդամներից մեկը մեզ հետ զրույցում վերհիշելով, որ 2003թ. նախագահական ընտրությունների ժամանակ համանման պատմություն «սարքվեց» իր նկատմամբ (որ այն ժամանակ ընդդիմություն համարվող «Ազգային միաբանության» վստահված անձն էր եղել Վանաձորի տեղամասերից մեկում), ասաց. «Էս երկրում օրենքներն աշխատում են միայն ի վնաս ընդդիմության: 2003թ. ոստիկանները ինձ մի քանի ժամով հանձնաժողովի աշխատանքներից հեռացրին, որ կեղծիքներին ականատես չլինեմ, իբր թե ես ինչ-որ մեկին ուղղորդում էի» (հիշյալ պատմության իրեղեն ապացույց վկայությունները՝ «Առավոտի» 2003թ. փետրվարի 22-ի «Ազատ, արդար եւ թափանցիկ բռնություններ» հոդվածում):