среда, 26 сентября 2012 г.

Ում համար՝ տոն, ում համար՝ ,,սբխեջ,,

  Սեպտեմբերի  21-ը՝  անկախության  օրը,  ոչ  տոնական  էր  Վանաձորի  բացօթյա  առեւտրով  զբաղվողների  համար,  որոնց  համար  լավագույն  դեպքում  հանգստի  օրը  կիրակին  է  / բնականաբար,  որովհետեւ   մարդիկ  առեւտրով  օրվա  հացի  խնդիր  են  լուծում / :,,Սբխեջն  անցած  շաբաթ  էր,  չէ՞,,-  հարցնում  է,  առեւտրականներից  մեկը  մյուսին:  ,,Դե  Լոռվա  կողմերի  համար  ամբողջ  սեպտեմբերը  սբխեջի  ամիս  ա  ,, -  պատասխանում  է  զրուցակիցն  ու  հեգնանքով  ավելացնում. ,,Որ  ուզում  ես  իմանաս,  էսօր  էլ  ա  սբխեջ,,:   Ճակատագրի  բերումով  այս  անգամ  ՏԻՄ  ընտրություններն  էլ  էին  ,,սբխեջի,,  ամսում:  Ում  համար ՝  տոն  կամ  ընտրություն,  ում  համար՝  ,,սբխեջ,,:  Ինչպե՞ս  կարող  են   անկախության  օրվա  օրը  տոն  համարել   այն  մարդիկ,  ովքեր  հարկադրված  են  զբաղվել  ,,քուչի  առեւտրով,, /  այն  դեպքում,  երբ  նրանցից  շատերը  բարձրագույն  կրթություն  ունեն   / ,  քանի  որ   երկրում  կամ  բավականաչափ  աշխատատեղեր  չկան,  կամ՝  անարդարացի  են բաշխվում՝  շնորհիվ  ,,մեծն,, կոռուպցիայի  ու  հովանավորչության:  Դե դրա  համար  էլ  շատերն  անկախության  օրը  համարում  են  իրենց  սոցիալական  ճգնաժամի  պատճառ,  ու այդ  տոնը  նրանց  համար  ոչ  միայն  բարձրագույն  արժեք  չէ,  այլեւ  համարժեք  է  սգո  օրվա ՝  ,,Սբխեջի,,:                                            
                               ԳԱՅԱՆԵ  ՀՈՎՍԵՓՅԱՆ

понедельник, 24 сентября 2012 г.

Ոչ նախկինում էր ,,մի բան,,, ոչ` ներկայումս

   Երբ ՀԿԿ Կենտկոմի 1-ին քարտուղար Ռուբեն Թովմասյանը մայիսմեկյան շքերթի ժամանակ հիշատակում էր խորհրդային տարիների առավելությունները (դրանք իսկապես կային), ակամա վերհիշեցինք այն տարիների արատավոր երևույթները. կեղծ հայրենասիրական ճառերը` ագիտպրոպի բրոշյուրներից արտագրվող ու ամեն տարի աննշան փոփոխություններով ներկայացվող, ստիպողաբար շքերթի ,,քշելը,,, անկախ այն հանգամանքից, մարդն այդ օրը շքերթի տրամադրություն ունի, թե` ոչ: Խիստ ներկա-բացակա էր արվում, բացակայողները հաջորդ օրն իրենց վերադասների կողմից կարգապահական տույժերի էին ենթարկվում: Ակամա վերհիշեցինք 1980թ. մայիսի 1-ի շքերթը, երբ Վանաձորի մանկավարժական ինստիտուտի 1-ին կուրսի 2 ուսանողուհիների դասախոսուհին հաձնարարել էր պլակատ բռնել. հավանաբար, տվյալ կուրսի տղաները ,,ճողոպրել,, էին այդ տհաճ պարտականությունից: Իսկ ուսանողուհիներն էլ 2 կանգառ այդ բեռը տանելուց ու հրապարակն անցնելուց հետո, վիրավորված այն հանգամանքից, որ տղամարդու գործն իրենց է հանձնարարվել, շպրտեցին ու վազքով փախան, քաջ գիտենալով, թե հետո իրենց  ինչ դատաստան է սպասվում: ,,Ոչ էն ժամանակ էր  մի բան, ոչ` հիմա: Ֆիննական երշիկն ու ձկան խավիարը, իմպորտնի կոշիկներն ու զոնտիկները տակից էին ծախում, բայց հիմա էլ մաքուր խավիար չկա, մեծ մասը պադդելկեք են: Ամեն դեպքում էն ժամանակ գոնե հացի խնդիր չկար, ոնց որ հիմա, ապրանքը թափած է խանութներում, բայց մարդիկ փող չունեն,,,- նկատում է վանաձորցիներից մեկը: Ընդունված է ասել, թե խորհրդային տարիներին աշխատանքի խնդիր չկար, մինչդեռ մանկավարժական ինստիտուտի շրջանավարտները տարիներով հերթագրվում էին ժողկրթբաժիններում, որպեսզի քաղաքում մանկավարժի աշխատանք ստանան. լավագույն դեպքում բավարարվում էին ջոկատավարի աշխատանքով կամ աշխատում ոչ ըստ մասնագիտության, կամ էլ` շրջանավարտը նախ պետք է 2 տարի գործուղումով գյուղում մանկավարժ աշխատեր, որպեսզի քաղաքում մանկավարժ աշխատելու իրավունք ունենար: ,,Եթե էն ժամանակ մաղարիչով աշխատանքի էին ընդունվում, հիմա կարող է մի 2-3 հազար դոլար կաշառք տան, պաշտոն ստանան, հետո էդ պաշտոն տվողին ազատեն, կաշառք տվողն էլ ստիպված կամ պետք է աշխատանքից դուրս գա, կամ` գլխին գործ կսարքեն,,,- համեմատում է մեկը: Ընդհանրապես, նախկին արատավոր երևույթները ,,նորացվել,, են. եթե նախկինում պաշտոն ստանալու համար կոմկուսի անդամ լինելն էր պարտադիր, հիմա` կոալիցիոն կուսակցության անդամ լինելը. անարժան, կիսագրագետ մեկը(որ անգամ խոստովանում է մամուլում , որ մի քանի տարի կտրվել է բուհական ընդունելության քննություններից, ու արտագրելով է ընդունվել), կարող է նախարար դառնալ, քանի որ կոալիցիոն կուսակցության անդամ է, մինչդեռ բարձրագույն կրթություն, օտար լեզուների իմացություն ու համակարգչային գիտելիքներ ունեցողներն իրենց ծառայություններն են առաջարկում որպես դայակ կամ տնային ծառայող, քանի որ այլ ելք չունեն: ,,Էս երկիրն արդեն հեղափոխությունն էլ չի փրկի: Քանդված, թալանված, փայ-փայ արված երկիր է: Ումից ասես կախված ենք` ամերիկացուց, ռուսից, Չինաստանից, Ճապոնիայից, Գերմանիայից, հետո էլ ասում են` անկախ ենք, տո ումից ենք անկախ,,,- ասաց ավագ սերնդի մի ներկայացուցիչ ու վկայակոչեց, որ ,,Արմենտելն,, ու բաշխիչ ցանցերը Ռուսաստանինն են, ջուրը` գերմանացիներինն ու ֆրանսիացիներինը: Ի դեպ, Վանաձորում ոչ միայն ջուրն է գերմանացիներինը, այլև մասնակիորեն` աղբը, քանի որ գերմանական վարկային ծրագրով պլաստմասե շշերի հավաքում ու վերամշակում է ձեռնարկվել:         


 ,,Հրապարակ,,  5.05.2010թ.
                                                                                     ԳԱՅԱՆԵ ՀՈՎՍԵՓՅԱՆ

среда, 19 сентября 2012 г.

Հարկերը ,,խեղդում,, են գործարարներին, գործարարներն՝ սպառողներին

     Դեռեւս  հուլիսին    ,,Արմենիայի,,   ,,Սուր  անկյունը,,  արձակուրդ  մեկնելուց  առաջ ,, գուժեց,,  որ  հացամթերքի  թանկացում  է  սպասվում՝  կապված   համաշխարհային  շուկայում  ցորենի  գնի  բարձրացման  հետ:  Եւ  ահա,  օգոստոսի  1 -ից  հացի  հերթական  թանկացումը  տեղի  ունեցավ  Վանաձորում.  առեւտրի  այն  կետերը, որոնք  մինչեւ  խորհրդարանական ընտրությունները  հացի  գնի  զեղչեր  էին  արել,  կրկին  ,,ելման  դիրքի,,  անցան :  Այսինքն,  եթե  մինչ  այդ  190 դրամանոց  ,,մատնաքաշ,,  տեսակի   հացի  գինը  որոշ  կետերում  իջեցրել  էին  160-150դրամի,  ապա  օգոստոսի  1-ից  կրկին  նույն  գնին դարձրին:  Սա՝  էժան  կետերում.  մյուսներում  գները  դարձան  200-220դրամ:  Իսկ  եթե  որեւէ տեղ  ընդունված  գնից  էժան  հաց  է  հայտնվում,  ապա  դրա  կամ  քաշն  է  պակաս,  կամ  ՝ նախորդ  օրվա  է: Եթե  մինչեւ  խորհրդարանական  ընտրությունները  1կգ  ալյուրի  գինը  200-220 դրամ  էր,  ապա  ընտրություններից  հետո  պարբերաբար  բարձրանալով  օգոստոսին  հասել  էր  230-250դրամի:Միանգամից  թանկացան  տեղական  արտադրության  թխվածքաբլիթները,  վաֆլի-շոկոլադները,  քաղցրեղենը /1կգ-ի  մեջ՝100-200 դրամով /: Եթե  ալյուրի  ու  հացի  գնի  բարձրացումը  պատճառաբանվում  է  համաշխարհային  շուկայի  միտումներով,  ապա  ի՞նչ  ասել  կաթնամթերքի  ու  տեղական  պանրի  գնի  բարձրացման  մասին,  որ  հազիվ  թե  դոլարի  կուրսի  ,,վայրիվերումների,, հեր  կապ  ունենա:   Հավանաբար,  տեղական  արտադրողներն  իրենց  լուման  են  ներդրել  ԱԺ  ընտրությունների  անցկացման  առթիվ,  ու  հիմա  ծախսածը  ետ  են  բերում:  ՏՄՊՊՀ-ի՝ հուլիսի  վերջին  Վանաձորի  սուպերմարկետներ  ստուգայցից  հետո  էլ  ավելի  է  բարձրացել  արտասահմանյան  թռչնամսի  գինը / 900 դրամից  հասնելով  950-1000դրամի /Հիշեցնենք,  որ  3-4տարի  առաջ  դրա  գինը  550-600դրամ  էր / :  Տարատեսակ  խախտումների  համար  ՏՄՊՊՀ-ն  տուգանել  է  տնտեսվարողներին,  դե  նրանք  էլ  որոշել  են  ժողովրդի  ,,ջանից  հանել,,:  ՏԻՄ  ընտրություններից,  այսինքն  սեպտեմբերի  9-ից  հետո  Վանաձորի  առեւտրի  կետերում  հերթական  թանկացումն  արձանագրվեց. սկզբում՝ լավաշների,  այնուհետ,  ՀՀ  նախագահի  սեպտեմբերյան  հայտնի  ելույթից  հետո,  որում  վարչապետի  աշխատանքը  գնահատվեց  բացասական,  1լ  բուսական  յուղի   նվազագույն. գինը  750 դրամից  հասավ  850-900դրամի.  հավանաբար,  այս  ոլորտը  տնօրինող  մաֆիան  հաշվարկել  էր,  որ  1-2  ամիս  առաջ  անապահով  խավերին  բաշխված  ձեթի  քանակն  արդեն  սպառվել  էր:  Թանկացել  են  նաեւ  կենցաղային  ապրանքները,  կոսմետիկան,  դեղորայքը:  Եթե  որեւէ  թանկ,  ուժեղ  դոզա  ունեցող  դեղորայքի  փոխարինիչը  կա՝ ավելի  թույլ  դոզայով  ու  ավելի  էժան,  ապա  էժանի  գործին  ,,խփում,, են՝  ներկրումն  արգելելով,  որպեսզի  թանկն  սպառվի /պատճառաբանում  են,թե  իբր  ,,բազայում  չկա,  էլ  դրանից  չեն  բերում,, /:Ասենք,սրտանոթային  հիվանդության  դեմ  մի  դեղորայքի  ,,ֆորտեն,,  ավելի  թանկ  է,  դրա  համար  դժվար  է  իրացվում,  քանի  որ  ավելի  թույլ  դոզա  ունեցողն  են  նախընտրում  գնել, դրա  համար  էժանի  ներկրումն  արգելում  են,  ու  դրա  փոխարեն  ,,ֆորտեն,,  առաջարկում:   Այս  տրամաբանությամբ  ժամանակ  առ  ժամանակ  դեղատներից  անհետանում  են  մեծ  պահանջարկ  ունեցող  անտիբիոտիկները,  սրտանոթային  հաբերը,  որոնց  փոխարեն  առաջարկվում  են  ավելի  թանկ  փոխարինիչներ:  Կարճ  ասած՝  հայրենի  օլիգարխիան  ,,սերմացու  գողացող  մկան  պես,,  կրծում  է  ժողովրդի  դրամապանակը:    ...Հարկերը ,խեղդում,, են  գործարարներին ,՝  գործարարներն ՝ սպառողներին: Այդ  պայմաններում  սպառողների  մի  մասը  բավարար  եկամուտներ  չունենալով ՝արտագաղթում  են, խանութների  մի  մասն  էլ  զրկվելով  հաճախորդներից  կամ  չդիմանալով  մրցակցությանը ՝ փակվում  են:  Նշենք,  որ  արտասահմանյան  որոշ  երկրներում  սկսնակ  գործարարներին  հարկային  արտոնություններ  են  տալիս,  ի  տարբերություն  մեր  երկրի:Այս  ամենի  արդյունքում  Վանաձորում  պարբերաբար  ավելանում  են  դատարկ,  վարձակալության  տրվող  տարածքները  շենքերի  առաջին  հարկերում :Գործարարները  բիզնեսի  մի  ձեւից  մյուսին  են  անցնում /մեկ  էլ  տեսնում  ես՝  մթերային  խանութը  դարձել  է  հագուստի  սրահ  կամ  դեղատուն  /:Իսկ  ո՞ւր  մնացին  ՕԵԿ-ի ՝ 2003թվից  տված  խոստումները  ,,մանր  ու  միջին  բիզնեսը  խթանելու,  հարկային  բարեփոխումներ ,, անելու  առթիվ:  Առեւտրի  մանր  կետերը  հիմնականում  ապառիկով  են  աշխատում  եվ  գնորդներից  փողերը  հավաքում  են  թոշակ - նպաստի  օրերին, իսկ  այդ  ձեւով  երկար  չեն  դիմանում  եւ, ժողովրդական  լեզվով  ասած ՝ ,,տակ  են  տալիս,,  կամ  ,,սկում,, են: Մանր   խանութների  տերերը  նախընտրում  են  ապրանքն  ապառիկ  ձեռք  բերել,  եւ  մաս - մաս  ,,փակվել,,  իսկ ապրանք  բերողներն  էլ  նախընտրում  են  ,,նաղդ,,  գումարը,  որ  ապրանքի  տիրոջը  պարտք  չմնան:  Մանր  օբյեկտի  վարձակալը  չգիտի  ապրանք  բերողին  վճարի,  հարկային  մուծումներ  անի,  թե՞  տարածքի  ահռելի  վարձը / նաեւ ՝  աղբահանության  գումարը / տա,  ձմռանն էլ՝  ծախսած  էներգիայի  գումարը :   ...Բոլոր  հիմքերը  կան  ենթադրելու,  որ  հայրենի  օլիգարխներին  դուր  չի  եկել  այն,  որ  ՀՀ նախագահը  փորձում  է  կառավարությունում  ,,պերեստրոյկա,,  կատարել,  եւ  քննադատության  սլաքն  ուղղել  է  նախ  եւ  առաջ  վարչապետ  Տիգրան  Սարգսյանի  դեմ,  քանի  որ  այդ  քննադատությանն  անմիջապես  հաջորդեց  գների  հերթական  բարձրացումը ՝  ,,դոլարի  կուրսի  բարձրացման,,  անհեթեթ  պատճառաբանությամբ,  մինչդեռ  սեպտեմբերի  2-րդ  տասնօրյակում  դոլարն  էլ,  եվրոն  էլ  սրընթաց  անկում  են  ապրում:  Թերեւս,  գների  այս  չհիմնավորված  բարձրացումը  նախագահին  ուղղված  յուրօրինակ  ,,մեսիջ,, է՝  հայրենի  ,,մաֆիոզիների,,  կողմից,իսկ  թե  քաղաքական  որ  ուժերն  են  կանգնած  այդ  ,,մեսիջի,,  ետեւում՝  թողնում  ենք  ընթերցողների  երեւակայությանը:                                                           ԳԱՅԱՆԵ  ՀՈՎՍԵՓՅԱՆ                                                 

среда, 12 сентября 2012 г.

Հավատանք, որ մի օր կփոխենք

Սեպտեմբերի  9-ին  ՏԻՄ  ընտրությունների  օրն  անգամ  եղանակն  էր  ողբում  ընտրողների  վիճակը:  Չեինք  ասի, թե  Վանաձորում  քաղաքապետի  ընտրությունների  արդյունքներն  անակնկալ  էին  հասարակության  առաջադեմ  հատվածի  համար,  որոնք  քաջ  գիտակցում  են, որ  ,,ներքեւից,, ոչ  մի  փոփոխություն  հնարավոր  չէ:  Պարզապես  հերթական  անգամ  հարց  է  ծագում.  բա  ափսոս  չե՞ն  այդ  ահռելի  գումարները,  որ  վատնվեցին  ,,ընտրություններ,,  կոչված  ,,ֆարսի,,  վրա:  Հանրապետությունում  հազարավոր  վթարային  շենքեր  կան,  հազարավոր  ծայրահեղ  չքավորներ,  բոմժեր,  սոցիալական  ծանր  պայմանների  ու  հուսալքության  պատճառով  գրեթե  ամեն  օր  ինքնասպանություններ  են  տեղի  ունենում:  Հանրապետությունում  էլ  հոգեբան  չմնաց,  որ  իր  ,,հեղինակավոր,,  կարծիքը  չհայտնի  մամուլի  ասուլիսով,  ու  ,,մտահոգություն,,  չհայտնի  ինքնասպանությունների  աճի  առթիվ:  Ինչքան  շատ  են  հեռուստատեսությամբ  մտահոգություն  հայտնում  ու  աթոռից  բարձր  ճոճվող  ոտքեր  ցույց  տալիս,  այնքան՝  դեպքերը  շատանում  են:  Մի՞թե  պարզ  չէ,  որ  ինքնասպանությունների  աճի  պատճառը  սոցիալական  ծանր  պայմանների  հետեւանքով  հոգեկան  խանգարումների  աճն  է:  Մարդիկ  վարկեր  են  վերցնում՝  չեն  կարողանում  տոկոսների  տակից  դուրս  գալ,  հայտնվում  են  վաշխառուների  ճիրաններում,  բնակարաններ  են  գրավ  դնում  ու  կորցնում / ապացույցները  կարելի  է  գտնել  ոստիկանական  օպերատիվ  հաղորդագրություններում /: Իսկ  ընտրությունից  ընտրություն  մարդկանց  վիճակն  ավելի  է  վատանում:  Պետական  հեռուստաալիքն  արդեն  գոնե  իրեն  նեղություն  չի տալիս  մրցակից  թեկնածուների  ձայների  մասին  էլ  ինֆորմացիա  տալ,  պարզապես  ՝,,այսինչ  եւ  այնինչ  համայնքներում  ընտրվել  են  այսինչն  ու  այնինչը,,.  եւ  սա՝ այն  դեպքում,  երբ  բողոքարկման  ժամկետը  չէր  լրացել/ թեպետ,  այդ  ինֆորմացիան  նախ  պետք  է  հեռուստատեսությանը  փոխանցվեր  ԿԸՀ-ի  կողմից /: Բա  էլ  ինչու՞  են  քննադատում  սովետական  ժամանակները,  եթե  ընտրությունները  ձեւական  են,  ժողովրդավարության  պատրանք  ստեղծելու  նպատակով:  Ինչու՞  պետք  է  քաղաքապետերը  ցմահ  պաշտոնավարեն /օրենքի  անկատարության  պատճառով /այն  դեպքում,  երբ  հանրապետոթյան  նախագահը  2  անգամից  ավելի  չի  կարող  առաջադրվել  /: Ինչով՞  են  զբաղված  մեր  օրենսդիրները,  եթե  1996թ.ՏԻՄ ընտրությունների  օրենքի  ընդունումից  ի վեր  մինչ  օրս  սահմանադրության  մեջ  փոփոխություն  չի  եղել:  Բա  էլ  ինչու՞  էին  սահմանադրությունն  իբր  ,,բարեփոխում,,  եթե  սահմանադրության  այդ  բացը  չփոխվեց:  Ըստ  այդմ,  շատ  համայնքների  ղեկավարներ  ցմահ  ,,նստած,, են  իրենց  աթոռներին  ու  ամեն  անգամ  հայտնի  ձեւերով  ու  մեթոդներով  վերընտրվում  են: Վերջին  13  տարիներին  մայրաքաղաքում  երեւի  թե  մի  տասնյակ  քաղաքապետեր  փոխվեցին,  քանի  որ  մայրաքաղաքը  մարզի  կարգավիճակ  ուներ,  եւ  քաղաքապետը  նշանակվում  էր, քանի  դեռ  օրենքը  մայրաքաղաքի  մասով  չփոխեցին:   Խոսում  են  կանանց  հավասարությունից,  բայց   Վանաձորի  համայնքի  ավագանու  53  թեկնածուներից  միայն  2-ն  ՝էին  կանայք /որոնցից  էլ  միայն  մեկն  ընտրվեց.  ավելի  ճիշտ՝  վերընտրվեց  /:  Տարեցտարի  մեծանում  է  ընտրագրավի  չափը,  ինչն  էլ  պատճառ  է  դառնում,  որ  շատ  արժանավորներ  դուրս  մղվեն  ՏԻՄ  կառավարնանը  մասնակցելուց,  քանի  որ  այդ  պայմաններում,  երբ  մրցույթն  առավելապես  ,,թաղային  հեղինակությունների,,  ու  ,,լավ  տղաների,,  մեջ  է,  անիմաստ  է  դառնում  հասարակության  ,,այլընտրանքային,,  հատվածի  առաջադրումը,  քանի  որ  մարդիկ  համոզված  են,  որ  բարոյալքված  հասարակությունում  ամեն  ինչ  առուծախի  է  վերածվում,  անգամ՝  խիղճն  ու  ձայնը: Էլ  ի՞նչ  քաղաքացիական  հասարակության  մասին  կարող  է  խոսք  լինել,  եթե  այդ  հասարակության  կառավարմանը  մասնակցելու  համար  ֆինանսական  ներդրումներ  են  անհրաժեշտ:  Իսկ  ,,ժողովրդավարության  զարգացմանն,,  ու ,, բարեփոխումներին,,  ուղղված  ,,դրսի,,  գումարները  հիմնականում  ուղղվում  են  իշխող  բուրգի  ամրապնդմանն  ու  վերարտադրմանը:  Ասվածի  ապացույց  է  այն,  որ  սեպտեմբերի  10-ին  ,,Հայլուրն,,  ավետեց,  որ  ԱՄՆ-ը  18  միլիոն  դոլար  է  հատկացրել  դատաիրավական  բարեփոխումների  նպատակով,  եւ  դեռ  2,5  միլիոնն էլ  ճանապարհին  է:  Հետաքրքիր  է,  այդ  ինչպե՞ս  են  ,,բարեփոխում,,  դատական  համակարգը,  եթե  սահմանադրության մեջ,  օրենքներում  դեռ  աղաղակող  թերություններ  կան,  որի  մասին  վերը  շարադրեցինք:  ...Սեպտեմբերի  11-ին  Է.Շերմազանովը  հերթական  անգամ  իշխող  ՀՀԿ-ի  ,,գլուխը  գովեց,,՝ թե ՀՀԿ  անդամ  համայնքապետերի  մեծ  մասը  վերընտրվել  է,  քանի  որ  ժողովուրդը ,, հավատում,,  ու  ,,վստահում,,  է  ՀՀԿ-ին:  Թերեւս,  վերջինս  անտեղյակ  էր  կամ  չլսելու  էր  տալիս  դիտորդների  այն  հայտարարությունները,  թե  ինչպես  են  ընտրողներին  ավտոբուսներով  տեղամասեր  տարել  կամ  ողղորդել:    Ի  դեպ,  այս  ընտրությունների  մի  անակնկալ  էր  այն,  որ  ՀՅԴ  Վանաձորի  գրասենյակը  պաշտոնապես  հայտարարեց, որ  սատարում  է  ՀՀԿ  անդամ, գործող  քաղաքապետին:   Ստացվում  է,  որ  ՀՅԴ-ն  ,,վերեւում,,  ընդդիմադիր  է,  ,,ներքեւում,,՝  իշխանամետ:                                                                            ԳԱՅԱՆԵ   ՀՈՎՍԵՓՅԱՆ 

пятница, 7 сентября 2012 г.

Աղբահենությունը՝գործողության մեջ

Սեպտեմբերի  6-ին  ուշ  երեկոյան  լուսամուտից  դուրս նայելով  մի  սոսկալի  տեսարանի  ականատես  եղա / ինչը, ցավոք, սովորական  է  հայաստանյան  բակերի  համար.  համենայն  դեպս, ականատեսներն  են  վկայում /:  Մազ-մորուքի  մեջ  կորած, նախամարդու  տեսքով  մի  թափառաշրջիկ  մուրացիկ, ում  վանաձորցիները  հաճախ  են  տեսնում՝ ուսերից  կախ  տված  տոպրակներով / աղբամաններից  հավաքած  սննդի  մնացորդներով  ու  շշերով  լեցուն/ ,,հյուրընկալվել,,էր  Վանաձորի  Երկաթուղայինների  այգու  դիմաց  գտնվող  շենքերից  մեկի  զույգ  աղբարկղերի  ,,հովանու,, ներքո, ու, թերեւս,  լեփլեցուն  աղբարկղերը  մի  լավ  քրքրելուց  ու  շուրջբոլորը  ցաքուցրիվ  անելուց  հետո  թիկնել  էր  հենց  աղբամանին  ու  տնավարի  տեղավորվել՝բառացիորեն,քանի  որ  մեկ  ուտում  էր, մեկ՝ քրքրում,մեկ՝պառկում: Հավանաբար  մինչեւ  լուսաբաց  այդտեղ  էլ  գիշերեց: Ականատեսների  վկայությամբ, վերջինս  ամեն  անգամ  մի  բակում  քնում  է  անգամ  ցրտաշունչ  ձմռանը,եւ  դա  համապատասխանում  է  իրականությանը, քանի  որ  քանիցս  տեսել  ենք  վերջինիս  փողոցի  սիզամարգերի  մեջ  պառկած: Այդ  մարդու  համար ,թերեւս, փրկություն  կլիներ, եթե  իրավապահները  նրանով  զբաղվեին  ու  համապատասխան  մարմիններին  հանձնեին  նրա  խնամքը  կամ  դաստիարակությունը:,,Միլիցեքը  տանում  են  ի՞նչ  անեն, տանեն  ձրի  հաց  տա՞ն,,-այս  հարցի  կապակցությամբ  հեգնում  է  մի  վանաձորցի: Կարծում  ենք,նման մարդկանց  համար  նախ  եւ  առաջ  անհրաժեշտ   է  Ռուսաստանի  ու  Ամերիկայի  օրինակով ՝հատուկ  կացարաններ  ստեղծել.անօթեւանների  կացարան /եթե  չեմ  սխալվում, մայրաքաղաքում  եւս  կա /: Իսկ  առայժմ  նման  մարդկանց  նկատմամբ  բարյացակամության  աստիճանը  պայմանավորված  է  բացառապես  աղբարկղերի  շուրջը  մշտապես  վխտող  շների  ու  կատուների  վերաբերմունքով՝ նույն  հարթության  վրա  գտնվող. ի՞նչ  իմանանք,թե  մի  օր  ինչպես  կտնօրինեն  նմանների  ճակատագիրը  այդ  շներն  ու  կատուները:..Իսկ  ընդհանրապես,աղբահենությունն  արդեն  սովորական  երեւույթ  է  դարձել,եւ  ակամա  հարց  է  ծագում,  թե  ո՞ւր  են  գնում  սոցիալական  ոլորտի  հատկացումները,եթե  մեր  շրջակայքում  դեռ  աղբ  քրքրողներ  կան, եւ  պարբերաբար  ականատես  ենք  լինում, թե  ինչպես  է  ոտնահարվում  մարդու  արժանապատվությունը,երբ  կյանքի  հատակում  գտնվողները  կիսով  չափ  ընկղմվում  են  բերնեբերան  լեցուն  աղբարկղը  եւ  եռանդով  ջոկջկում  ինչ-որ  անպետքություններ՝ այդպիսով  թեթեւացնելով  ոչ  միայն  աղբարկղը, այլեւ՝  քաղաքապետարանի  կոմունալ  բաժնի  հոգսը: Մի՞թե  իշխանավորները  երբեւէ  չեն  տեսնում  այդ  կարգի  մարդկանց,  մի՞թե  նրանց  ,,ՋԻՊ,,-երը  չեն  անցնում  այդ  մարդկանց  կողքով,  ու  չեն  նկատում  իրենց  ու  նրանց  միջեւ  եղած  ահռելի  տարբերությունն  ու  գոնե  նվազագույն  միջոցներ  ձեռնարկում  երեւույթը  վերացնելու  համար:                                                                                             ԳԱՅԱՆԵ  ՀՈՎՍԵՓՅԱՆ