Տեղեկատվական աղբ ՝ հեռուստաեթերում

Հայկական  հեռուստաալիքները  հաճախ  սեփական  ժողովրդի  առաջնահերթ  խնդիրները  թողած ՝մեկ  է  տեսար  ,,բարիլուսն,,  սկսում  են  արտասահմանյան  իրադարձություններով  կամ,  որ  ավելի  վատ  է ՝տեղեկատվական  աղբով ՝ հաճախ  ինտերնետից  վերցրած. մեծ  հաճույքով,  փութաջանությամբ  ու  եռանդով ներկայացնելով ՝ էլ  համասեռամոլների  ու  լեսբուհիների  շքերթ, էլ  տեղական  ու  միջազգային  բռնաբարություններ, կամ  այսինչ  մոլագարը  արտասահմանում  հերթական  այլասերվածության  ինքնադրսեւորմամբ  է  հանդես  եկել / ընդ  որում  նմանատիպ  որեւէ  նյութ  կարող  է  պարբերաբար  ներկայացվել ՝ դրա  հետ  կապված  յուրաքանչյուր  իրավական  գործողության  հերթականությանը  համընթաց /: Վերջերս  էլ  Հ1-ի  ,,Ազատ  գոտու,,թեման  էին  դարձրել  սեռական  փոքրամասնություններն  ու  եվրոպոիդ  պահվածքի  դրսեւորումները, կարճ  ասած ՝  հային  ոչ  ,,հարիր,,  երեւույթները,, եւ  այդ  առթիվ ՝ տուրուդմփոցային  բանավեճ: Իսկ  այդ  հաղորդումն  ընթանում  է  ցերեկային  ժամերին,  երբ  հեռուստացույցի  առջեւ  են  լինում  նաեւ  երեխաներ: Հասկացանք, որ  Եվրոպան  դեմ  է  սեռական  փոքրամասնությունների  իրավունքների  խախտմանը, բայց  արդյո՞ք  դրանց  վրա  այդքան  ուշադրություն  դարձնելն  ավելի  շատ  չի  նպաստում  երեվույթի  մասսայականացմանը:Տեղեկատվական  աղբի  կուտակման  ֆոնի  վրա  հիշենք, թե  ինչ  ակտիվությամբ  էին  տարբեր  հեռուստաալիքներ  լուսաբանում  մանկապղծության  մեջ  մեղադրվող  հայտնի  գործարարի  փակ  դատի  պատերից  դուրս  եկող  ու  քրեական  գործով  անցնող ինֆորմացիան ՝ ամենակեղտոտ  մանրամասներով: Եթե  փակ  դատի  պարագայում  էր  այդպես  մանրամասն  լուսաբանվում ՝ հաճախ  անգամ  տուժողների  մասին  նշելով,  ապա  բաց  դատի  դեպքու՞մ  ինչ  կլիներ: Զարմանալի  է, որ  նույն  հեռուստաալիքները  նման  փութաջանությամբ  ընդդիմության  հանրահավաքներ  չեն  լուսաբանում, եթե  չասենք, որ  հազվադեպ  են  լուսաբանում...Բարեբախտաբար, մանկապղծությունը  Հայաստանում  այնքան  մեծ  տարածում  չունի / ինչպես  դա  թվում  է  ոստիկաններին, որոնք  մայրաքաղաքի  դպրոցներում  նմանատիպ  երեւույթները  կանխարգելելու  պատճառաբանությամբ  զրույցներ  են  անցկացրել  պատանիների  հետ, եւ  հորդորել, որ  նմանատիպ  ոտնձությունների  առթիվ  կասկած  ունենալու  դեպքում  ահազանգեն  իրենց.../  Կամ  ինչի՞  նման  է,  երբ  գնում  ,,ինտերվյու,, են  վերցնում  սեռական  բռնության  ենթարկված  80-ամյա  տատիկից,  որին  երիտասարդ  ավազակը  նաեւ  կողոպտել  ու  ծեծի  է  ենթարկել: Ընդ  որում, նմանատիպ  դեպքերը  կրկնվում  ու  կրկնօրինակվում  են, ինչը  նկատել  էին  ոչ  միայն  հոգեբան-վերլուծաբանները, այլեւ  այդ  մասին  են  վկայում  ոստիկանական  հաղորդագրությունները:  ...Սույն  հոդվածը  պատրաստ  էր  տպագրության, երբ  հունիսի 26-ին  պատահաբար  ակնդիր  եղա  Հ1-ի  ,,Ազատ  գոտու,,  հերթական  հաղորդմանը,  որի  ընթացքում  մտահոգություն  հնչեց  վերոնշյալ  թեմայի  առնչությամբ. ավելի  կոնկրետ ՝ ինչու՞  հեռուստաեթերից  լուսաբանվում  է  այն, ինչը  խրախուսելի  չէ  լուսաբանել:  Հաղորդման  հրավիրյալ, 1-ի  մեկնաբան  Թերեզա  Կասյանը  դժգոհեց, թե  մեր  ինչի՞ն  է  պետք, թե  Լեդի  Գագայի  ոտքի  եղունգը  վաճառվել  է  30.000դոլարով  կամ որքանո՞վ  է  անհրաժեշտ  հասարակությանը ՝ Քիմ  Քարդաշյանի  մարմնամասերի  սիլիկոնների  թեմային  անդրադառնալը...Երիտասարդ  մի  կին  էլ  սարսափած  էր  այն  մտքից, որ  պատմում  են,  թե  ինչ-որ  մի  ճիվաղ  բռնաբարել  է...սեփական  դստերը: ,,Բա  որ  բռնաբարել  է ՝ բա  ի՞նչ  ասենք,,- սառնասրտորեն  ասում  էր  խմբագիր  Մենուա  Հարությունյանը: Նա  պնդում  էր, որ  կայքերն  անդրադառնում  են  այնպիսի  թեմաների, որոնք  պահանջարկ  ունեն  ու  ռեյտինգ  են  ապահովում  այդ  կայքի  համար...Մինչդեռ  մասնակիցների  բողոքը  հիմնականում  վերաբերվում  էր  հեռուստատեսային  աղբին:,,Էն  ալիքները, որոնք  պետական  են, պետք  է  առաջնորդվեն  պետական  շահերով  եւ ժողովրդին  տան  այն, ինչ  պետք  է,,-պնդում  էր    հաղորդման  հյուրերից  մեկը: Իսկ  մի  կին  էլ  քննադատում  էր, որ  ,,Արմենիան,,  ցերեկային  ժամերին  ,,Սուր  անկյան ,,անոնս  է  տալիս  սարսափազդու  դեպքերի  մասին, որոնց  մասին  լուսաբանվելու  է  կիրակի  օրը,  իսկ  իր  երեխան  այդ  անոնսի  ժամին  հեռուստացույցի  առջեւ  է...Մի  մասնակից  էլ  դժգոհեց,  թե  ,,էստեղ-էնտեղ  տատիկ  են  բռնաբարում,,  ու  այդ  մասին  լուսաբանում  են  հեռուստատեսությամբ...Բայց  հաղորդման  հյուրերից  մի  կին  ,,խայթեց,  թե ՝ երբ  որ  բռնաբարողը  հասարակ  մարդ  է ՝ այդ  մասին  խոսում  են, բայց  երբ  պաշտոնյա  է՝ չեն  խոսում:Կինը, հավանաբար, անտեղյակ  էր, թե  ինչ  փութաջանությամբ  էր  լուսաբանվում  հեռուստատեսությամբ՝  մանկապիղծ Սերոբի  գործը...Հատկանշական  է,  որ  երբ Մենուա  Հարությունյանը  պատճառաբանեց,  թե  Եվրոպան  ու  Ամերիկան  այդ ՝ ամեն  ինչը  թափանցիկացնելու  ու  հրապարակայնացնելու  ուղիով  են  գնում, երիտասարդ  տղամարդը, որին  մտահոգել  էին  ծեր  կանանց  նկատմամբ  սեռական  բռնությունների  թեմաները,  հեգնեց, թե ,,Դրա  համար  էլ  տենց  հիմար  երկրներ  են,,:                                                                                 ԳԱՅԱՆԵ  ՀՈՎՍԵՓՅԱՆ