Ինչու՞համայնքապետերը ,,ցմահի,, կարգավիճակով են

Մինչեւ 2005թվի սահմանադրական բարեփոխումները համայնքապետերը /քաղաքապետեր, գյուղապետեր / ընտրվում էին 3 տարի ժամանակով:2005թվի սահմանադրական բարեփոխումներից հետո սահմանվեց 4 տարվա պաշտոնավարման ժամկետ: Բայց, ի տարբերություն, ՀՀ նախագահի, որ 2 անգամից ավելի չի կարող առաջադրվել, քանի որ սահմանադրությունը դա արգելում է, համայնքապետերի հարցում սահմանադրությունը շռայլ է գտնվել ու թույլ է տալիս անընդհատ առաջադրվել, ինչքան սիրտներն ուզի. այսինքն ՝համայնքապետերին չի արգելում 2 անգամից ավել առաջադրվել:Համայնքապետերի հենց այդ կարգավիճակն էլ հաճախ ծնում է անպատժելիության ու զոռբայության մթնոլորտ: Հետեւաբար, անհրաժեշտ է սահմանադրական բարեփոխումներով, թե ՏԻՄ օրենքով ինչ-որ օրենք մտցնել, ու արգելել համայնքապետերին 2 անգամից ավել առաջադրվել: Մի 10 անգամ մարզպետ են փոխում նույն մարզում ՝ վարչապետի նշանակմամբ, մինչդեռ քաղաքապետերը, որոնց վատ կառավարման ,,կուժն ու կուլան,, հաճախ կոտրվում է մարզպետների գլխին, հա մնում են ու մնում, քանի որ օրենքը նրանց չի արգելում անընդհատ ,,ընտրվել,,: Եզակի դեպքերում ՝ համայնքի ավագանին անվստահություն է հայտնում համայնքապետին ու առաջարկը ներկայացնում  կառավարությանը:  Սակայն գերակշիռ դեպքերում հենց ավագանիներն էլ ապահովում են քաղաքապետի միահեծան կառավարումը. մանավանդ, որ նրա ,,դաբրոյով,, են ընտրվում ավագանի ու ձեւավորում նրա թիմը: Սահմանադրական բարեփոխումների նոր նախագիծը չեմ տեսել, բնականաբար ՝չեմ էլ կարդացել, բայց ասում են, որ նոր սահմանադրությամբ էլ ՝ քաղաքապետերին պետք է ընտրի ավագանին. այնպես, ինչպես Երեւանում, որ, որպես մայրաքաղաք, հատուկ կարգավիճակ ունի:Իսկ դա արդեն շատ ավելի վատ է.էլի համայնքապետերն իրենց ուզած ավագանիներին անցկկացնեն, հետո էլ նրանք համայնքապետին կանցկացնեն :                                                                                                                   ԳԱՅԱՆԵ ՀՈՎՍԵՓՅԱՆ