Բաց նամակ Հելսինկյան կոմիտեի նախագահ Ավետիք Իշխանյանին, Հելսինկյան ընկերակցության նախագահ Միքայել Դանիելյանին, Ինֆորմացիայի ազատության կենտրոնի նախագահ Շուշան Դոյդոյանին

Այսօր զանգահարեցի  ՀՀ սոցապ նախարարություն,փորձելով  ճշտել, թե որքանո՞վ է  օրինական կամ տեղին, երբ մահացած հարազատիս թաղման  գումարը, չգիտես ինչու, կարող են հանձնել միայն մեկ ամիս անց. այսինքն ՝ թաղումից, յոթից ու քառասունքից հետո: 56-53-83 հեռախոսահամարից, նախ տեղեկանալով, որ ես չեմ կարողանում,,բռնեցնել,, Թեժ գծի  համարը, կրկին խորհուրդ տվեցին զանգել 114: Կրկին այդ համարով անօգուտ փորձելով ՝ հայտնեցի, որ այդ համարն անհասանելի է / եւ ոչ միայն այդ համարը, այլեւ ՝ ,,Սփյուռ,, տեղեկատուի մեջ նշված 80080343 համարն է կիսատ հավաքվում ու անջատվում /: Ինչեւէ, նախարարության  աշխատակցուհին անտարբեր տոնով  նետեց, որ կարող եմ գումարն ստանալ անգամ...6ամսվա ընթացքում: Պատկերացնու՞մ եք, ես դժգոհում եմ, թե ինչու են ուշ հատկացնում, նա ինձ  ավելի  ուշի տեղն է  ցույց տալիս: Նաեւ  հայտնում եմ նրան, որ  էլ.փոստով հարցում եմ  ուղարկել հասարակայնության հետ կապերի բաժնի պատասխանատու  Հասմիկ  Խաչատրյանին, ու հիմա  ուզում եմ ճշտել, թե նամակս տե՞ղ է հասել: ,,Զրուցակիցս,,  դժգոհում է, թե  ինչու՞  նրան չեմ զանգում, ասում եմ ՝,,Համարը տվեք ՝ զանգեմ,,: ,,Եթե կայքից հասցեն գտել եք, ուրեմն համարն էլ կարող եք իմանալ,,-հնչում է պատասխան: ,,Իսկ  դուք  չե՞ք  կարող  նրա  համարը  հայտնել,, հարցիս  ասում է, որ  այդ  պահին  ձեռքի  տակ  չունի: Ստիպված  զանգահարում  եմ  Արմենտելի 100 ծառայություն: 4 րոպե երաժշտության  հնչյունների  ներքո  ինձ  սպասեցնելուց  հետո  օպերատորն,  ի վերջո  միանում  է, ու  մի  քանի  րոպեանոց  փնտրտուքներից  հետո  հայտնում, որ  սոցապ  նախարարության  հասարակայնության  հետ  կապերի  բաժնի  հեռախոսահամարը   չկա, եւ  միայն ՝ այն  չարաբաստիկ  համարն  է  առաջարկում, որից  ինձ, մեղմ  ասած ՝ ,,պասլատ  արեցին,, ՝ առաջարկելով  հարցերս  պարզաբանել  Վանաձորի  սոցապ  բաժնում...Այ  քեզ  բա՜ն, ես  նրանց  հարցնում եմ, թե  որքանո՞վ է օրինական սոցապ բաժնի  կողմից  այն  պատասխանը, որ  թաղման  գումարը  կտրվի  միայն  մեկ  ամիս  անց, նախարարությունն ինձ  մատնացույց  է  անում  սոցապ բաժնի  դուռը: Ընդհանրապես  անհասկանալի է, թե ո՞րն է  սոցապ  նախարարությունում  նստած  աշխատակցուհու  դերը, եթե  նախարարության  հեռախոսահամարներն  անգամ  զլանում  է հայտնել, եւ  առհասարակ,  ինչի՞  համար  են  վարձատրվում, եթե  քաղաքացիներին  անգամ  նորմալ  չեն  պատասխանում: Մյուս  կողմից  ՝ինչու՞  սոցապ  նախարարության  թեժ գծի  համարն  ամիսներ  շարունակ  անհասանելի  է  քաղաքացիներին /այնպես, ինչպես օմբուդսմենի 116 համարը / : Կամ ո՞ր  տրամաբանությամբ  են  մահացած  թոշակառուի  գումարը  հատկացնում  մեկ  ամիս  անց: Կա՞  այդպիսի  օրենք: Սույն  նամակը  կարող  եք  ընկալել  ոչ  միայն որպես  ՀՀ-ում  մարդու  տարրական  իրավունքների խախտում, ոչ  միայն  տեղեկատվության  ազատության  արգելակում, նախարարության  փակ  աշխատաոճի  ակնհայտ  ապացույց,այլեւ ՝ բարոյական  նորմերի  ոչնչացում, ծաղր ՝ վշտի մեջ գտնվող  քաղաքացու  նկատմամբ: Ինչու՞ պետք  է  ես  հանգուցյալ  հորս   թաղման  գումարն  ստանալու  համար  տհաճ  իրավիճակների  մեջ  հայտնվեմ ՝ կրկնակի  վիշտ  ապրելով: Միգուցե  ես  մտադիր  եմ    որքան  հնարավոր  է ՝  շուտ  հեռանամ  այս  տարաբախտ  երկրից, առավել  եւս ՝ այս  կիսաֆեոդալական-կիսախանական  հետամնաց  քաղաքից, որտեղ  մահերն  անգամ  քաղաքականացված  են,  եւ  դրկից  հարեւանդ  անգամ  կարող  է  վախենալ  ցավակցել  քեզ, եթե  դու  տեղական  իշխանությունների  ,,թիմից,, չես, որտեղ  բոլոր  ժամանակների  սրիկաները  վերջին  25  տարում փոխնիփոխ  հալածել  են  մեկ  հորս, մեկ ՝ ինձ, եւ, թերեւս   թաղման  գումարն  ուշ  հատկացնելու  բուն  պատճառն  այդ  ,,լուռ,, պայքարի  ծրագրի  շրջանակներում  է:  Առաջիկայում  նման  բյուրոկրատական  քաշքշուկների  դեպքում, որ  ինձ  համար  առավել  քան  վիրավորական  է,  ստիպված  կլինեմ  դիմել  որեւէ  դեսպանատուն ՝ քաղաքական  ապաստան  խնդրելու  պահանջով:                  ԳԱՅԱՆԵ  ՀՈՎՍԵՓՅԱՆ, կոչումով  պարտադրված  լրագրող, բլոգեր, AZAT ANKAKH  եւ  ԼՐԱԳՐՈՂԱԿԱՆ  ՆՈԹԵՐ  բլոգների  հիմնադիր, 9.01.2014թ.հեռ.0322,4-61-17