,,Ազգիս վիճակը ծանրացավ սրտիս,,

 Մամուլից  զարմանքով  տեղեկացա,  որ  ՏՄՊՊՀ  նախագահը  720հազար  դրամ  աշխատավարձ  է  ստանում. նույնիսկ ՝ պատգամավորներից  2  անգամ  ավելի:  Հարց  է  ծագում. բայց  ինչու՞  այդքան  շատ ՝ ծանր  ֆիզիկական  կամ  վտանգավոր  պայմաններում  չկատարվող  աշխատանքի  պարագայում: Միգուցե ՝ նրա համար, որ  հանձնաժողովի  անդամները  մի  քանի  ամիս  շարունակ  ուսումնասիրեն, թե  ով՝ ինչու  է  ապրանքի  գին  բարձրացրել  կամ ՝ ցածրացրել...: 720 հազար  դրամ  աշխատավարձ ՝պետական  սեկտորում  այն  դեպքում, երբ  երկրում  սոցիալ-տնտեսական  ծանր  վիճակ  է, ձեռնարկություններ  են  սնանկանում,գործազրկությունն  աճում  է,  աղքատությունն ՝ ավելանում, արտագաղթը  չի  դադարում,  անժամանակ  մահացությունների  պատճառով  բնակչությունը  պակասում  է: Այս  ֆոնի  վրա  մտաբերեցի  հանրապետության  գյուղերից  մեկում  ապրող,  գոմում  ծվարած  մի  փախստական  ընտանիքի  մասին / որ  եզակիներից  չէ /, որի  վերաբերյալ  ռեպորտաժը, ցավոք,  ամբողջությամբ  դիտել  չհաջողվեց  մայիսի 19-ի  ,,Արմենիայի,,  ,,Սուր  անկյուն,, հաղորդման  ժամանակ, քանի  որ  էներգետիկների  ,,բարի  կամքի,,  դրսեւորման  պատճառով  հաղորդման  հենց  սկզբից, ժամը  22-ն  անց  15-ից  Վանաձորն  ընդգրկվեց  խավարի  մեջ ՝ անսպասելի  հոսանքազրկվելով  ու  մի  15  տարի  ետ  գնալով  դեպի  ,,մութուցրտի,, տարիներ, ինչը  մոմի  լույսի  տակ  նստած  մարդկանց  տարատեսակ  ենթադրությունների  պատճառ  դարձավ: Բայց՝ հաղորդման  պարբերական  անոնսներն  էլ ՝ ողջ  շաբաթվա  ընթացքում  տրվող,  բավական  էին,  որ  պատկերացում  կազմվի  ծղոտե  ,,ներքնակի,, վրա  քնող  ընտանիքի  մասին, որի  անչափահաս  կերակրողը  ոչ  միայն  գոմում  է  քնում,  այլեւ ՝  որիշների  գոմեր  մաքրում ՝ ամսական ...5հազար  դրամով, եւ  հարկադրված  թողել  է  ուսումը ՝ Թումանյանի  ժամանակների  Նեսոյի  նման: Ինչ  վերաբերվում  է  ՏՄՊՊՀ-ին,ապա  այս  հանձնաժողովում  արդեն  քանի  շաբաթ  էր,  խոսում  էին  ,,Մարիաննա,, կաթնամթերքի  թանկացումից,  բայց, քանի  որ  առայժմ  կոնկրետ  ոչինչ  չէին  ձեռնարկում ՝ գնաճը  զսպելու  ուղղությամբ,  ուստի  ոչ  միայն  այդ  ընկերության, այլեւ ՝ այլ  ընկերությունների  կաթնամթերքն  էլ  թանկացավ ՝  գազի  գնի  սպասվելիք  թանկացման  լուրն  առնելուն  պես:  Այսինքն, մեկ ՝ մինչեւ   գազի   գնի  բարձրացումն  են  թանկացնում,  մեկ էլ ՝ թանկացումից  հետո: Եւ  այս  պայմաններում  կառավարությունը  խոսում  է  աշխատավարձերի,  թոշակների  հետագա  բարձրացումից,  սուբսիդավորումից...Իսկ  1-2 շաբաթ  առաջ  ,,Հայլուր,, ,,Ինդեքսը,,  հավաստիացնում  էր,  թե  կաթնամթերքի  գները  շուտով  կսկսեն  իջնել..Եւ  մինչ  ՏՄՊՊՀ-ն   մե՜եեկ... երկուուո՜...կուսումնասիրի,  կտուգանի  կամ  չի  տուգանի  ,,անբարեխիղճ  տնտեսվարողներին,,՝  գները  մեկ-երկու, մեկ- երկու  կշարունակեն  ժողովրդի  դրամապանակը  ,,քամել,,՝ հավելյալ  գումարների  շորթման  հաշվին: Բայց  սա  միակ  մտահոգիչ  խնդիրը  չէ: Ամենացավալին  այն  է,  որ  ժողովուրդն  ամեն  օր  մի  վատ  լուր  է  իմանում. սկսած ՝  խաղաղ  պայմաններում  բանակում  մահվան  ելքով  դժբախտ  պատահարներից, վերջացրած ՝ զանգվածային  ավտովթարներով: Օր  չկա,  որ  հեռուստատեսությամբ  չլսենք  ու  չդիտենք ՝ ,,Օպելը,,  բախվել  է  ,,Մերսեդեսին,,/ կամ ՝ ընդհակառակը /, մեքենան  գլորվել- ընկել  է  գետը /կամ ՝ ձորը /:  Հետեւություն. ճանապարհները   ճանապարհի  նման  չեն,  վարորդները՝  վարորդի,  բենզինը՝  բենզինի, ավտոդողերն  էլ  պիտանի  չեն:  ,,Էդ  իմպորտնի  ավտոների  պեդալները  լավ  չեն  պահում,  ոտքը  դնում  են  թե  չէ՝ թռնում  է, չեն  կարողանում  կառավարեն,,- նկատում  է  վանաձորցիներից  մեկը:  Իմ  կարծիքով,  ավելի  հաճախ  վթարի  պատճառ  է  լինում  այն, որ  ղեկին  նստում  են  երիտասարդ  կամ  պատանի  անվարժ  վարորդներ,  որոնք,  թերեւս, վարորդական  դասընթացները  լիարժեք  անցնելու  ,,նեղություն,, չեն  էլ  կրել,  պարզապես ՝  գնել  են  վկայականը: Ու  սրանք  կատարյալ  փորձանք  են  դարձել  հասարակության  համար ՝ իրենց  ցոփ  ու  շվայտ  կյանքով: Հաղորդումներից  մեկից  էլ  տեղեկացանք, որ  հոգեկան  հիվանդությամբ  տառապող  տղան  տնից  ,,թռցրել,,  էր  պապին  պատկանող  մեքենայի  բանալիներն  ու  վթարի  ենթարկվել: Եւ  այսպես, մի  կողմից  արտագաղթն  է  դատարկում  երկիրը / որ  սոցիալական  ու  ներքաղաքական  ,,գաղջ,, մթնոլորտի  արդյունք  է /, մյուս  կողմից ՝ ավտովթարներն  ու  դժբախտ  պատահարները,  անժամանակ  մահացությունները: Օր  չկա, որ  կառավարության  շենքի  առջեւ  բողոքի  ցույց  կամ  սոցիալական  ընդվզումներ  չլինեն.  որդեկորույս  մայրեր,  որոնց ՝ չարչարանքով  պահած-մեծացրած  զավակները  զոհվել  են  բանակում ՝ խաղաղ  պայմաններում, ոչ  թշնամու  գնդակից,  բնակարաններից  զրկված  ,,պետական  կարիքների  զոհեր,,  կամ ՝ շինարարական  ավանտյուրաներից  տուժածներ,  ամիսներով  աշխատավարձ  չստացող  քիմիագործներ,  կարկուտից  տուժած,  բայց  փոխհատուցում  չստացող  գյուղացիներ... Մինչեւ  ե՞րբ  է  այս  ամենը  շարունակվելու:                 ԳԱՅԱՆԵ  ՀՈՎՍԵՓՅԱՆ