четверг, 29 ноября 2012 г.

“Ազատ-անկախ”-ը` կայացման փուլում, առանց աջակցման-2



17  տարվա  լրագրող  եմ`  սկսած  1995թ.-ից:  Մամուլում  իմ  կողմից  տպագրված  քննադատական  հրապարակումների  համար  պարբերաբար  զանազան  ճնշումների  եմ  ենթարկվել  նրանց  կողմից,  ում  “թանին  թթու  ասող”  հոդվածներ  եմ  տպագրել  (ընդհուպ  մինչև  “սեփական  դիմումի  համաձայն”  աշխատանքից  ազատում  պետական  ոլորտում`  1998թ.,  մանրամասները  տես  բլոգի  8.01.2012թ.  “Ինչպես  ես  դարձա  լրագրող  և  դրա  հետևանքները”  հոդվածում):Սկսած  2005թ.-ից  հանդես  եմ  գալիս  որպես  ազատ  լրագրող,  սակայն,  տեսնելով,  որ  “հայտնի  ուժերի”  ձեռքը  պարբերաբար,  հետևողականորեն  հասնում  է  նաև  այն  թերթերին,  որոնցում  հանդես  եմ  գալիս,  2011թ.  հուլիսից  ստիպված  էի  բլոգ  ստեղծել  (www.azatankakh.blogspot.com),  որտեղ  մինչ  օրս  տպագրվել  են  շուրջ  100  հոդվածներ  սոցիալ-տնտեսական,  ներքաղաքական,  իրավական,  մշակութային,  հայապահպան  թեմաներով  վերլուծություն,  տեղեկատվություն,  ակնարկ:  Ընդ  որում,  բլոգում  բարձրացվում  են  հարցեր,  որոնք  երբևէ  որևէ  այլ  ԶԼՄ-ի  կողմից  չեն բարձրացվել  (Օր.` “Ու՞ր  են  կորել  հաշմանդամների  13  տարվա  նպաստները”,  10.08.2012թ.,  “Վթարային  կամուրջ  Վանաձոր-Բագրատաշեն  մայրուղու  վրա”,  18.08.2012թ.):  Ցավոք,  բլոգը  ֆինանսական  աջակցություն  չի  ստանում  որևէ  հասարակական  կամ  պետական  կառույցից  (թեպետ  այն  քաղաքական  նպատակներ  չի  հետապնդում),  չնայած  այդ  առթիվ  սոցցանցերում  պարբերաբար  հայտարարություններ  եմ  զետեղել,  որոնք  առայժմ  մնացել  են  “ձայն  բարբառոյ”:  Եվ,  եթե  բլոգը  մինչ  օրս  գոյատևում  է,  ապա  բացառապես  իմ  անձնական  խնայողությունների  հաշվին,  մինչդեռ  իմ  և  իմ  ընտանիքի  անդամների  բուն  խնայողությունները` խորհրդային  տարիներին  խնայբանկում  պահ  տված  ավանդներ,  առ  այսօր  “սառեցված”  վիճակում  են,  և  հայտնի  չէ,  թե  դրանք  երբևէ  վերադարձվելու  են  (այնպես,  ինչպես  հազարավոր  այլ  քաղաքացիների  ավանդներ):  Այսինքն,  պետությունը  ոչ  միայն  “խորթ  զավակի”  կարգավիճակում  է  պահում  շատերին,  այլև`  զրկում  է  անգամ  ունեցածից:  Ծանոթներիցս  մեկն  ինձ  խորհուրդ  է  տալիս  դիմել  որևէ  օլիգարխի,  կամ`  կուսակցության  անդամագրվել,  սակայն,  կարծում  եմ,  կուսակցության  անդամ  լինելը  կամ  որևէ  օլիգարխից  կախում  ունենալը  կխանգարի  ազատ  մամուլի  կայացմանը:  Ըստ  այդմ,  ակնկալում  եմ  ժողովրդավարության  զարգացմանն  ուղղված  որևէ  դրամաշնորային  ծրագրի  աջակցություն,  միաժամանակ  ակնկալելով  ազատ  մամուլի  ու  ժողովրդավարության  կայացման  համար  շահագրգիռ  որևէ  պատգամավորի  միջամտություն.  հարց  բարձրացնել,  որպեսզի  պետբյուջեի  միջոցներով  որոշակի  ֆինանսական  հատկացումներ  արվեն  այն  տեղեկատվական  բլոգներին,  որոնք  ապացուցել  են  իրենց  գոյության  անհրաժեշտությունը,  քաղաքական  նպատակներ  չեն  հետապնդում  և  տպագրում  են  հոդվածներ` բացառապես  ժողովրդի  շահերից  ելնելով:  Չէ՞  որ  պետության  կողմից  պարբերաբար  ֆինանսավորվում  են  և  առանձին  ՀԿ-ներ,  և  թերթեր  (որոնց  մի  որոշներում  տպագրվող  նյութերի  վերաբերյալ  ֆեյսբուքում  մի  օգտատեր  կատակել  էր,  թե  “Ափսոս  չէ՞ր  էն  ծառը,  որ  էդ  թերթը  տպելու  համար  էն  կտրել”):  Եթե  մի  100  անդամ  չունեցող,  “թղթի  վրա”  գործող  կուսակցություններն  են  անգամ  պետբյուջեից  տարեկան  կտրվածքով  ֆինանսավորվում,  ապա  ժողովրդի  շահերից  բխող  հարցեր  բարձրացնող  բլոգներն  ինչու՞  չպետք  է  ֆինանսավորվեն:  Միաժամանակ  հիշեցնեմ,  որ  Azat Ankakh  բլոգի  զարգացման  նպատակով  Զարգացման  Հայկական  բանկում  մայիս  ամսից  բացվել  է  հաշվեհամար,  և նրանք, ովքեր ցանկանում են նպաստել այլընտրանքային, բայց անկողմնակալ լրատվությանն ու ժողովրդավարության զարգացմանն` ի դեմս Azat Ankakh բլոգի, կարող են փոխանցումներ կատարել Զարգացման Հայկական բանկում հետևյալ հաշվի համարներով`

 ՀՀ դրամով          (AMD) 1810004845330100
ԱՄՆ դոլարով     (USD)  1810004845330101
Եվրոյով              (EUR)  1810004845330150
Ռուս. ռուբլով    (RUR)  1810004845330158
    Azatankakh բլոգի հիմնադիր հեղինակ`  Գայանե Հովսեփյան
Էլ.հասցե` gayane1960@gmail.com
                               gayanehovsepyan91@gmail.com
                             Հեռ.             +374 (322) 4-61-17

вторник, 27 ноября 2012 г.

,,Ազատ գոտու,, հյուրերն ՝ ընդդեմ ,,քֆուրով,, բանաստեղծության

 Հ1-ի ,,Ազատ  գոտի,,  հաղորդումը  հաճախ  չեմ  դիտում,  բայց  նոյեմբերի  26-ի  հաղորդման  անոնսից  տեղեկանալով,  որ  Երեւանի  գրողների  միության  հիմնադիր, լոռեցի  Աբգար  Ափինյանն  ու  նրա  համախոհները  հանդես  են  գալու  ,,ինտիմ,,  թեմաներով  գրող  Արտեմ  Հարությունյանի  ,,արվեստի,,  դեմ,  որոշեցի  ունկնդրել. մանավանդ,  որ  երկուսն  էլ  ինտրիգային  դեմքեր  են:  Դե , Ափինյանն  անընդհատ  սկանդալային  թեմաներով  քննարկումների  ու  ասուլիսների  հայտնի  մասնակից  է ՝  ազգապահպան-ավանդապաշտական.  թեմաներով . վկա ՝ մի  10տարի  առաջ  ,,Առավոտում,,  տպագրված  մի  հոդված ՝,,  Աբգար  Ափինյանը  եւ  աբորտը,,  վերնագրով:  Այն  ժամանակ  Հայաստանի  գրողների  միությունում  մի  քանի  մտավորականներ  հավաքվել  ու  բողոքում  էին  Հայաստան  ներմուծված  ու  ընտանիքի  պլանավորման  կաբինետների  միջոցով  անվճար  բաշխվող  հակաբեղմնավորման  միջոցների  դեմ,  այդ  ակցիան  համարելով  հայկական  ընտանիքների  աճի  արգելակման  գործոն:  Իսկ  Արտեմ  Հարությունյանի  բանաստեղծություններից  մի  քանիսը  պատահաբար  կարդացել  եմ  մամուլում,  եւ  նկատել,  որ  այնտեղ  բավականին  գռեհիկ  արտահայտություններ  կան: ,,Ազատ  գոտու,,  հյուրերն  էլ  հենց  դրա  համար  ուզում  էին  Արտեմին  համոզել,  որ  նրա  բանաստեղծություններից  որոշները,  մեղմ  ասած՝ ,,էրոտիկ,, են, անթույլատրելի  է որոշ  արտահայտությունների  օգտագործումը;  Հաղորդումը  վարող  Էրիկը  նույնիսկ  ,,չարախնդաց,, թե ,,Ձեր  վերջին  ստեղծագործությունների  գիրքը  կարծես  թե  չտպագրեցին,,:  Իսկ  Արտեմը  ,,սառը  ջուր  լցրեց,,  նրա  ,,գլխին,,  ու  ասաց,  որ  տպագրվել  է,  բայց ՝ ոչ  պետական  միջոցներով:  Հետաքրքիրն  այն  է,  որ  հաղորդման  ակտիվ  մասնակիցը  ոչ  թե  Աբգար  Ափինյանն էր, այլ ՝ցեղակրոն  արժեքներ  դավանող  մի  երիտասարդ,  որ,  բուն  թեմայից  շեղվելով,  սկսեց  պաթոսով  քարոզել, որ  հայ  կինը  չպետք  է  արտաամուսնական  կապի  մեջ  մտնի,  ու ,,կարմիր  խնձորը,,  պետք  է  առհասարակ  սրբություն   համարվի  . այն  դեպքում,  երբ  Արտեմ  Հարությունյանի ՝ ,,խնդրո  առարկա,,  բանաստեղծություններից  մեկի  գռեհիկ  տողերում  / որն  այդտեղ  ընթերցվեց /  որպես  ,,թիրախ,,  ռուս  կանայք  էին  ընտրված: Տպավորություն  ստացվեց,  թե  հայ  կանայք  կարող  են  բարոյալքվել, որովհետեւ  կարող  է  կարդան  Արտեմի  գրած  ոտանավորն  ու  ոգեւորված  գնան  բարոյալքվելու:  Բարեբախտաբար,  հաղորդման  հյուրերից  Արմեն  Մազմանյանը  նկատեց,  որ  բուն  թեմայից  շեղվել  են  ու  հաղորդումը  վերածել  ,,կարդաբալետի,,,  եւ  Ա.Հարությունյանին  ,,բզիկ-բզիկ,,  անելուց  փրկելու  նպատակով  վկայակոչեց  միջնադարյան  սիրային  բանաստեղծ  Նահապետ  Քուչակի  բանաստեղծություններից  մեկը:  Իսկ,  մինչ  այդ,  Հարությունյան  Արտեմը,  առաջնորդվելով  ,,լավագույն  պաշտպանությունը  հարձակումն  է,,  սկզբունքով, սկսեց  ցեղակրոն  երիտասարդին  հրահրել  ու  ,,խայթեց,,  թե  ,,դու  կնոջ  հետ  չես  կենակցել,, :Վերջինս  էլ  նրան  համեմատեց  պալատական  բանաստեղծների  հետ,  որ,   իբր,  իրենց  ոտանավորներով  ուզում  են  ,,պալատական  մարկիզուհիներին,,  դուր  գալ:  Ի  դեպ,  Հարությունյանը  ոգեւորվեց,երբ  մի  քանի  ,,արգելված  մտքեր,,  հնչեցրին  նրա  գրածներից:  Եւ  Աբգար  Ափինյանի  ընկերական  խորհուրդն  էլ,  թե  ,,ինչ  կլինի  էդ  տողերը  հանես,, ՝  չհամոզեց  նրան,  քանի  որ  երանությամբ  ասաց.,,.Հրաշալի  տողեր...,,: Իսկ  նրա  ոգեւորությունը  կատարյալ  էր, երբ  իմացավ,  որ  ուսանողուհիներն  իր  բանաստեղծություններից  ինչ-ինչ  տողեր  կարմիր  մատիտով  ընդգծել  են  եւ  ներկայացրել  Աբգարին՝ որպես  բողոքի  նշան. : ,,:Ուրեմն  կարդացել  են,,-ոգեւորվեց  նա  այդ  փաստից:Սա  նման  է  նրան, երբ  այգու  որեւէ  անկյունում  դարանակալած  մոլագարը  բավականություն  է  ստանում,  երբ  որեւէ  կին  տեսնում  է  նրա  մերկությունը:  Հաղորդումը  լիուլի  նպաստեց  Ա,Հարությունյանի  բանաստեղծությունների  գովազդին ՝ հակագովազդի  միջոցով,  եւ,  այն  դեռահասները,  ովքեր  որեւէ  գրախանութ  կամ  գրադարան  չեն  գնացել,  հաստատ  վազելու  են  եւ  այնտեղ  փնտրելու  Արտեմի  բանաստեղծությունները,  որոնց  նախաբանում, ճիշտ  կլիներ,  եթե  գրվեր,  որ  ,,մինչեւ  16  տարեկաններին  արգելվում  է,,:  Այնուամենայնիվ,  հաղորդման  գլխավոր  առավելությունն  այն  էր,որ  վերջում  նմանատիպ  գրողներին  հիշեցվեց,  որ  ՀՀքրեական  օրենսգիրքն  արգելում  է  պոռնոգրաֆիկ  թեմաներով  նյութերի /որոնց  թվում ՝ գրականություն / հրատարակումն  ու  տարածումը:
   ԳԱՅԱՆԵ  ՀՈՎՍԵՓՅԱՆ

суббота, 24 ноября 2012 г.

,,Մարտնչող տգիտությունն,, ՝ ընդդեմ քերականության

  Հայկական  հեռւստասերիալներում  ու  հաղորդումներում  գերիշխող  ուղղություն  է  դառնում  ,,մարտնչող  տգիտությունն,,՝  ընդդեմ  քերականության:  Քերականական  սխալներից  շատ  տարածված  են  ՝,,փախչել  է,, / փոխանակ ՝  ,,փախել  է,, /,  ,,թռչել  է,,/ փոխանակ ՝  ,,թռել  է,,/,  ,,հալչել  է,,/ փոխանակ ՝  ,,հալվել  է,,/  արտահայտությունները:  Այս  կարգի  սխալների  թեմային  անդրադարձել  ենք  նաեւ  սույն  բլոգի ՝մարտի  5-ի  ,,Որքա՞ն  կարելի  է  հայերենն  աղավաղել  հեռուստաեթերից,,  հոդվածում : Անգամ  ,,առաջատար,,  համարվող  հեռուստաալիքների  հաղորդավարներն  են  այս  կարգի  սխալներ  օգտագործում,  ավելացրած ՝ այն, որ  վերջակետի  ու  ստորակետի  բանավոր  գործածության  դեմ  անխնա ,,պայքար,,  են  սկսել ,  ու  որոշ  տեքստերի  ընթերցանությունից  չես  հասկանում,  թե  միտքը  ո՞րտեղ  ավարտվեց,  եւ  նոր  միտքը  որտեղից  սկսվեց:  Հետաքրքիր  է,  տեքստ  կազմող՞ն  է  տեքստը  սխալներով  հանձնում  կարդալու,  թե՞  կարդացողը  չի  ուշադրություն  դարձնում  վերջակետին,միջակետին  ու  ատորակետին:  Առավել  վատ  է,  երբ  ռադիոռեպորտաժի  հեղինակն  ինքն  է  իր  տեքստից  ,,շպրտում,, վերջակետն  ու  ստորակետը  կամ ՝  դրանք  կիրառում  այնտեղ,  որտեղ  պետք  չէր,  քանի  որ  այդ  դեպքում  միտքը  կեսից  ընդհատվում  է:  Կամ,  ի  վերջո,  որքա՞ն  կարելի  է  հիշեցնել,որ  հայերենում  շեշտը  դրվում  է  վերջին  վանկի  վրա,  եւ  ոչ  թե՝  առաջին,  իսկ  եզակի  թվով  ենթակայի  հետ  չի  կարելի  հոգնակի  ստորոգյալ  օգտագործել, կամ ՝ ընդհակառակը  /  օրինակ ՝ ,,աշխատանքներ  է  տարվում,,  փոխանակ  ՝  ,,են  տարվում,,/:  Անգամ  արտասահմանյան  ֆիլմերի  վերնագրերն  են  սխալ  քերականությամբ  թարգմանում : Ահավասիկ,  նոյեմբերի  2-ի  ,,Եթեր,,  շաբաթաթերթում,   ,,Կուլտուրա,,  ալիքի  ծրագրում  ազդարարված  էր ՝,,Ու՞մ  մոտ  է  թռչել-եկել  երգող  դեղձանիկը,,/:  Այսքանից  հետո  ինչպե՞ս  չասես,  թե  ,,մարտնչող  տգիտությունը,, ....,,թռչել-եկել է,,  հայերենի  քերականություն:  Սրան  հակառակ  էլ,  որտեղ  պետք  է՝  ,,չ,,-ն  օգտագործեն,  չեն  օգտագործում,  ու  ասում  են ՝,,կորում  է,, /փոխանակ ՝,,կորչում  է,,/:  Հարկ  է  նկատել  նաեւ,  որ  հայկական  սերիալները  կարծես  թե  կոչված  են  հասարակության  բառապաշարի  մեջ  ներմուծել   քրեական-ժարգոնային  բառապաշար:  ,,Արմենիա,, հեռուստաալիքով  ընթացող  ,,Եզրագծից  այն   կողմ,,եւ  ,,Դժվար  ապրուստ,,  սերիալները  հեղեղված  են ,,բողոքվել  ա,,  ,,խնդրվել  ա,,  ,,թողացվել  ա,,  ,,տեղից  էլ,,  ,,դեմից  էլ,,  .,,տնեցիքի,,  ,,ձեւ  չի,,   ,,ընենց  չի  որ,,  ,,պապուս,, ,,Աբո  ձյա,, ա րտահայտություններով: Ընդ  որում,  ֆիլմում  ժարգոնով  խոսում  են  ոչ  միայն  հանցագործները,  այլեւ ՝ դրական  կերպարով  հանդես  եկող  ոստիկանները,  որոնց  համար  սովորական  է ,,արագի  մեջ,,  արտահայտությունը:  Ակամա  գալիս  ենք  եզրակացության.  կամ  դերասաններն  իրենց  լեզվամտածողությունն  են  ներմուծում  հասարակություն,  կամ՝՝  սցենարիստն  է  իր  բառապաշարն  ու  լեզվամտածողությունը  օգտագործում  ֆիլմում:  Ընդ  որում,  ոստիկանները  նաեւ  փորձում  են  հայհոյախոսությամբ  ետ  չմնալ  հանցագործներից  ու  ասել ՝  ,,Այ  կազյոլ,,  ,,պորչի  տղա,,   ,,սատկացնելու  եմ,  արա,,   ,,քթերիցդ  եմ  բերելու,,:  Եթե  իսկապես  սա է  հայ  դրական  ոստիկանի  բառապաշարը,  որ  հրաման  տալիս  օգտագործում  է  ,,արագի  մեջ,,  ժարգոնային  ձեւը,  ապա  ինչպիսի՞ն  կլինի  բացասականինը:  Էլ  ,,չենք խոսում,,  հանցագործ  կերպարներ  Լորդի  ու  Վարշամի  ,,օրիգինալ,,  բառապաշարից,  որն  ավելի  շատ  ստեղծագործական   երեւակայության  արդյունք  է՝  մոլագարներին  բնորոշ.  ,,Գանգից  ծուխ    ա  հելնելու,,  ,,Ճակտից  թողելու  եմ,,  ,,կոկորդդ  կրծելու  եմ,,  ,,Արունը  խմելու  եմ,,:  Այս  կարգի  ,,դաստիարակությունը,,  կարող  է  հիմնավորապես  չեզոքացնել  մանկավարժների  տված  դաստիարակությունը,  քանի  որ  ֆիլմը  դիտում  են  նաեւ    երեխաները  / եթե  ոչ՝  գիշերային,  ապա  ցերեկային  ժամերին,  ֆիլմի  կրկնության  ժամանակ /:                                                                       ԳԱՅԱՆԵ  ՀՈՎՍԵՓՅԱՆ

вторник, 6 ноября 2012 г.

Կոմունիստներն ՝ ընտրագրավի մեծության, գործարանների թալանի եւ այլնի մասին

   Նոյեմբերի  6-ին  Հայկոմկուսի  Վանաձորի  քաղկոմում  հրավիրված  ասուլիսի  ժամանակ  կոմունիստները  պարպեցին  1  տարվա ընթացքում  կուտակված  ողջ  ցասումն  ընդդեմ  գործող  համակարգի:  Հիմնական  բանախոսը,  սակայն,  քաղկոմի  1-ին  քարտուղար  Անդրանիկ  Ղուկասյանն  էր:  Ինչպես  սովորաբար,  բանախոսը   հերթական  անգամ  գովաբանեց  սոցիալիզմի  առավելությունները՝  ներկայիս  համակարգի  համեմատությամբ / որը  բնորոշեց որպես  ֆեոդալական /  եւ  հպարտությամբ  նկատեց,  որ  համաշխարհային  սիստեմում  կապիտալիզմի  դիրքերն  աստիճանաբար  թուլանում  են ՝  ի  դեմս  ֆրանսիայի, Հունաստանի  եւ  այլն:  Այն,  որ  Հայաստանում  կոմունիստները  Ազգային  ժողովում  ներգրավված  չեն  / ի տարբերություն  ԱՊՀ  այլ  երկրների  խորհրդարանների /,Ղուկասյանի  կարծիքով՝  պատճառը  հայ  օլիգարխներն  են,  որոնք  նախընտրական  բարեգործությունների  շնորհիվ  ձայներ  են  գնում / հետաքրքիր  է,  մի՞թե  Ուկրաինայում  կամ  Ռուսաստանում  ձայներ  գնող  օլիգարխներ  չկան,  թե՞  պպարզապես  հայ  ժողովուրդը  էությամբ  այնքան  էլ  սոցիալիստամետ  չէ,  ալ՝  ազգայնական,  ու  համառորեն  չի  ուզում  ետ  նայել ՝  դեպի  ,,պայծառ  անցյալ,, / ինչպես  ասում  էր  ,,Կարգին  սերիալի,,  Ադիկը  /: Օրեցօր  ավելացող  արտագաղթի  միակ  մեղավորն,  ըստ  Ղուկասյանի,  ոչ  թե  վատ  ղեկավարներն  են,  այլ ՝  համակարգը:  Չնայած  գտնում  է,  որ  մեր  տնտեսությունը  մենաշնորհային  է ՝  բաժանված  մի  քանի  խմբերի  միջեւ,  բայց՝  դրա  մեղքն  էլ  պետությունն  է  /  ի  դեմս  ու՞մ  /,  որը  չի  վերահսկում :  Կոմկուսի  ներկայացուցիչը  գտնում  է,  որ  Հայաստանը  սոցիալիզմի  տարիներին  ավելի  անկախ  ու  ազգային  էր,  քան ՝ հիմա. ,,Սոցիալիստական  Հայաստանի  գերբի  վրա  Մասիս  սարը  նկարված  էր,  էլ  ի՞նչ  եք  ուզում,,:  Իմ  հարցին ՝  ,,Արմենիայի,,  ,,Կենդանի  մատյան,,  հաղորդման  ժամանակ  ձեզ  հարց  ուղղվեց  այն  մասին,  որ  կոմունիստների  իշխանության  տարիներին  ազգայինը  ստորադասվում  էր  ինտերնացիոնալիստականին,,  բայց  դուք  այդ  հարցի  առնչությամբ  չասացիք  այն,  ինչ  որ  այսօր, /  որն,  ըստ  էության  այն  հարցի  պատասխանն  է /,  Ղուկասյանը  պատճառաբանեց,  թե  հաղորդման  ընթացքում  համընդհանուր  ճնշման  մթնոլորտ  կար: Հաջորդ  հարցս, թե  ինչպիսի՞ն  է   ,,Կենդանի  մատյան,,  հաղորդման  համեմատությունը  դրա  իրավանախորդ  ,,Հեռուստադուելի,,  համեմատությամբ  /որին  նույնպես  Ղուկասյանը  մասնակցել  էր  / ,պատասխանեց,  որ  ,,Հեռուստադուել,, հաղորդումն  ավելի  դրական  էր  բնույթով  / հիշեցնենք,  որ  ,,Հեռուստադուելը,,  վարում  էր  Գ.Ալթունյանը,  որ  այժմ  ,,Հայլուրի,,  մեկնաբանն  է /:  Կոմկուսի  ներկայացուցչին  մտահոգում  է  ոչ  միայն  արտագաղթը,  այլեւ՝  դրա  պատճառները,  որոնցից  մեկն  էլ  աշխատատեղերի  բացակայությունն  է  ու  կրկին ՝  մենաշնորհային  տնտեսությունը:  ,,Դուք  գիտե՞ք,  թե  ինչու  չի  աշխատում  քիմգործարանի  կարբիդի  արտադրությունը ,  որովհետեւ  կարբիդ  արտադրելը  ձեռնտու  չի  ոմանց,  քանի  որ  դրսից  են  ներկրում,,- հարցրեց  ու  իր  հարցին  պատասխանեց  բանախոսը: Երբ  նկատեցի,  որ  տեղական  իշխանությունները  վերջերս  պատճառաբանում  էին,  թե  քիմգործարանը  մեծաքանակ  մասնագետների  պակաս  ունի, Ղուկասյանը  նկատեց, որ  դրա  պատճառն  այն  է,  որ   նախկին  աշխատողներից  շատերը  մահացել  են,  մնացածները  յոթանասունն  անց  են, իսկ  նոր  մասնագետներ  պատրաստելու  համար  պետք  է  մեծ  գումարներ  ծախսի  գործարանի  ղեկավարությունը /՚:  Ա.Ղուկասյանը  նաեվ  մտահոգություն  հայտնեց  ընտրագրավի  չափի  մեծ  լինելու  համար /որը  հնարավորություն  չի  տալիս  արժանավորներին  առաջադրվել  ընտրություններում /,  եւ  տեղեկացրեց,  որ   այդ  հարցով  դիմել  է  ԱԺ  պատգամավորի  եւ  սպասում  է  պատասխանի:   Ասուլիսի  վերջում  կոմկուսի  ներկայացուցիչը  խոստացավ  իշխանության  գալու  դեպքում  /որի  համար  կոնկրետ  ժամկետ  նշվեց ՝2018թիվ / պատժել  բոլոր  նրանց,  ում  պատճառով  ժողովուրդը  20տարի  զրկանքներ  է  կրել,  ովքեր  գործարաններ  են  թալանել,  եւ  այս  համատեքստում  որպես  նորություն  հայտնեց,  որ  ԻԿԲ  ձեռնարկությունը ../СКБ /  քանդում  են ՝  հայտնի չէ, թե  ինչ  նպատակներով .,,Եթե  այն  որպես  СКБ  պետք  չէ,  թող  մի  ուրիշ  բան  դարձնեն,  ոչ  թե  քանդեն,,:  .... Իսկ  ինձ   հետաքրքիր  է,  թե  ինչու՞,  օրինակ,  անկախ  պետություն  Շվեդիայում   ժողովուրդը  լավ  է  ապրում,  թեպետ  այնտեղ  սոցիալիստական  կարգեր  չեն:  Հետեւաբար,  միգուցե  անկախ  Հայաստանի  ժողովրդի  վատ ապրելու  պատճառը  ոչ  թե  հասարակարգն  է,  ինչպես  պնդում  են  կոմունիստները,  այլ ՝  իշխանավորները  կամ  որոշ  պաշտոնավորներ,  որոնք  էլ  վարկաբեկում  են  անկախության  գաղափարը:  Ակամա  հիշում  ենք  ժողովրդական  այն  ասացվածքը,  թե  ի՞նչն  է  խանգարում  վատ  պարողին:                                                                                                                                               ԳԱՅԱՆԵ  ՀՈՎՍԵՓՅԱՆ

пятница, 2 ноября 2012 г.

Քաշը պակասեցնում են, գինը ՝ բարձրացնում

Մինչ  ,,վերեւներում,,  կոռուպցիայի  դեմ  ,,լուրջ,,  պայքար  են  մղում,  ,,ներքեւներում,,  շուկայական  առեւտուրը  բացարձակ  անտերութ յան  է  մատնված:  Հավանաբար  մի  100  անգամ  հեռուստաէկրանից  խոսվել  է   /  ավելի  հաճախ՝  սպառողների  միության  նախագահի  կողմից  /,  որ  մայրաքաղաքի  խանութներում  սովորական  երեւույթ  է  դարձել  հացի  քաշը  պակասեցնելը,  գինն  ավելացնելը,  քաշի  վերաբերյալ  մատնանշումները  կամ  դրանց  անհամապատասխանությունն իրական  քաշին: Այդ  քննադատությունից,  սակայն,, ոչինչ  չի  փոխվում:  Նույն  երեւույթն  էլ  Վանաձորում  է. առեվտրի  կետերը  հեղեղված  են  թերքաշ  ու  ,,թերխաշ,,  փուչ,  օդային  հացերով: Վերջին  3  ամսում  3-ական  անգամ  հացի  գինն  ավելացել  է, զուգահեռ  էլ՝ որոշ  տնտեսվարողներ  քաշն  են  պակասեցնում՝,  ինչը  կրկնակի  հարված  է  հասցնում  սպառողի  գրպանին:  Ընդ  որում,  որպես  կանոն,  հացերը  փաթեթավորում  կամ  մատնանշում  քաշի  մասին  չունեն:  Ո՞վ  պետք  է  վերահսկի  այս  ոլորտը  ու  կանխի  սպառողների  թալանը:  Թերեւս,  այս  խաբեության  հաշվին  են  մեր  մոտ  հարստանում  օլիգարխները,  ու  այդ  թալանից  երբեմն  բարեգործական  փշրանքներ  նետում  ժողովրդին  կամ  ընտրազանգվածին,  մանդատներ  գնում  կամ  քարոզարշավներ  հովանավորում:  ՏՄՊՊՀ-ն  օրերս  հացի  գնի  բարձրացումն  արդարացրեց ՝  պատճառաբանելով  համաշխարհային  շուկայի  միտումները:  Իսկ  քաշի  պակասեցնելն  ու  կամայական   չափանիշներ  որոշելն  է՞լ  է  համաշխարհային  մակարդակով. երբ  նույն  տեսակի,  տարբեր  չափերի  հացը  տարբեր  գներով  է  վաճառվում  նույն  տնտեսվարողի  մոտ:  Ի  դեպ,  մեր  տեղեկություններով,  այս  ոլորտում  ստվերային  մենաշնորհ  կա,  քանի  որ  թանկ  գնով  վաճառողներն  ստիպում  են  էժան  վաճառողներին՝  գները  համապատասխանեցնել  իրենց  չափանիշներին:                                                                                                                        ԳԱՅԱՆԵ  ՀՈՎՍԵՓՅԱՆ