Աշնան տխուր մեղեդի

Ուր  էլ  լինենք ՝ չենք  մոռանա  ցեխակոլոլ  Վանաձորը, 

Կիսատ-պռատ, վատ կարկատած ու քարուքանդ  փողոցները,  

Տարիներով  անբարեկարգ, ասֆալտազուրկ մեր  մայթերը,

Մայթի վրա աղբով լեցուն, չդատարկվող աղբարկղերը: 

Մեր  դառնացած  սրտի  համար ուրիշ  ,,Արցախ,, պուրակ   չկա , 

 Իսկ  ,,Արցախում,, ոչ  մի անգամ մաքուր-սիրուն  վիճակ  չկա,

  Ինչքան  անցնես, երբ  էլ անցնես ՝հա  քանդում են, ,,չափառում,, են,

 Իբր, գիտե՞ք, ,,նորոգում  ենք,,  ,,թարմացնում  ենք ,, ՝      վերջը  չկա:

Հիմքը  խախտում, պատը  քանդում, աղճատում են       վթարային  մեր  շենքերը,

Ծառեր հատում, թփեր կտրում,օբյեկտ  դնում մայթին   կպած,

Ո՞ւմ  ,,դաբրոյով,, ո՞ր  օրենքով / ավելի  ճիշտ ՝այն         խախտելով /,

 Շատ  լավ  գիտի  ժողովուրդը,

Բայց նրա մի մասի հոգուն դե վաղուց է պատել մութը:                                                                                                 ԳԱՅԱՆԵ  ՀՈՎՍԵՓՅԱՆ