вторник, 10 сентября 2013 г.

Ինչու՞ պատգամավորները քննություն չեն հանձնում

Մամուլում  հաճախ  են  հայտարարություններ  լինում  քաղծառայողի  կամ  ՏԻՄ  համակարգի  չինովնիկ  աշխատելու  համար  նախատեսվող  քննություններ  անցկացնելու  մասին: Մինչդեռ  հազիվ  թե  որեւէ  մեկը  լսած  լինի  պատգամավոր  դառնալու  լիցենզիա  տվող  քննության  կամ  ատեստավորման  մասին: Անգամ  ընտրական  հանձնաժողովներում   ,,սեզոնային,, աշխատանքի  համար հատուկ  դասընթացներ  են  անցկացվում  մարզպետարաններում,  ու  հատուկ  վկայականներ  են  տրվում ՝ քննությունները  բարեհաջող  հանձնածներին:  Ուսուցիչներն  են  մի  քանի  տարին  մեկ  ատեստավորում  անցնում, ու  ոմանք  անգամ  ,,կտրվում,,  են  քննությունից ՝ անբավարար  գիտելիքների  պատճառաբանությամբ: Դպրոցների  տնօրենների   պաշտոնների  համար  են  մրցույթներ  անցկացվում:  Դատական  համակարգի  աշխատողներն  են  քնություն  հանձնում ՝ պետդեպարտամենտում : Անգամ  մասնավոր  ընկերություններում  են  երբեմն  համակարգչային  գիտելիքներ  ու  անգլերենի  իմացություն   պահանջում,  ,,քաստինգներ,, անցկացնում... նույնիսկ ՝ հավաքարարների  համար: Մինչդեռ  ԱԺ  պատգամավոր ՝ երկրի  օրենսդիր  մարմնի  անդամ  դառնալու  համար  Հայաստանում  բավական  է  միայն  կուսակցական  պատկանելությունը, եւ ՝ այն, թե այդ  կուսակցությունը  որքան  ձայն  կհավաքի ՝ ,,տնից  տուն,,  կամ  ,,գզիրն  ընկավ  դռնեդուռ,, ծրագրի  շրջանակներում: Բա  հետո  էլ  ոմանք  սովետական  տարիների  Գերագույն  Խորհուրդն  են  ծաղրում, թե  կթվորուհիներին  էին  պատգամավոր  ընտրում: Նրանք  գոնե  որպես  կթվորուհի  էին  վարձատրվում, իսկ  պատգամավորական  նիստերին  տարին  մեկ թե երկու  անգամ  մասնակցելու  համար  չէին  վարձատրվում:  Իսկ  հիմա ՝ անկապ,  ոչինչ  չասող, բութ  դեմքերով, իրավաբանությունից  կիլոմետրերով  հեռու  ոմանք, որ  թքած  ունեմն  ժողովրդի  վրա ՝ ամեն  ամիս  պետբյուջեից  ճոխ-ճոխ  վարձատրվում  են, ինչ  է  թե ՝ տվյալ  քաղաքական  կուսակցության  անդամ  են,  ու  նրանց  միակ  գործն  անհրաժեշտ  պահերին   պատգամավորական ,,կոճակ  սեղմելն,, է:  Փաստորեն,  պատգամավոր  դառնալու  համար  անգամ  համակարգչային  գիտելիքներ  չեն  անհրաժեշտ. նրանք  դա  կարող  են  ձեռք  բերել  նաեւ  պետության  կողմից  անվճար  տրվող  համակարգչով  ,,շարիկ  գլորելիս,,  ,,փիս-փիս,,  կայքեր  կարդալիս կամ, լավագույն  դեպքում  ՝կայքային  մամուլն  աչքի  անցկացնելիս, որպեսզի  ստուգեն, օրինակ, թե  իրե՞նց, թե ՞ ՝ մեկ  այլ  պատգամավորի  մասին  են  ավելի  շատ  վատ  բաներ  գրում:  Անգամ  մի  երգիծական  համար  էին   Կարգին Հայկո-Մկոն  պատրաստել  հեռուստատեսությամբ, որ  վերաբերվում  էր  որոշ  պատգամավորների  հավաքական  կերպարին ՝ համակարգչային  ցածրորակ  գիտելիքների  առումով: Պատգամավորից  մինչեւ  նախարար  էլ  մեկ  քայլ  է, եւ  նախարար  դառնալու  համար  էլ  առանձնապես  մեծ  գիտելիքներ  չեն  պահանջվում, այլ  միայն ՝իշխող  կուսակցության  ,,դաբրոն,,  ստանալը:  Հետաքրքիր  է,  արտասահմանյան   զարգացած  երկրներում  է՞լ  է  այդպես, երբ  պատգամավորից  ու  նախարարից  ավելի  քիչ  է  պահանջվում / ավելի  շատ ՝ վարձատրվում /, քան ՝պետական  կամ  ՏԻՄ  ծառայողից:  Ահա  թե  ինչու, պատգամավոր  դառնալու  համար  շատերն  ինչ  ստոր  միջոցի  ասես  չեն  դիմում . էլ  ձայներ  ,,գնել,,  էլ ՝ քծնել, ստորանալ, մրցակիցներին  ,,շարքից,, հանել, վարկաբեկել  կամ ՝ ծեծել  տալ  ոչ  միայն  մրցակիցներին, այլեւ ՝ նրանց  համար  քարոզչություն  անողներին: Մի  առանձին  թեմա  է,  թե  ինչ  սկզբունքով  են  անցնում  քննությունները ՝ ՏԻՄ  համակարգում, արդյո՞ք  քննություն  անցկացնող  ավագանու  անդամն  ունի  բավականաչափ  գիտելիքներ, որ  առավել  արժանավորների   բախտը որոշի:                          ԳԱՅԱՆԵ  ՀՈՎՍԵՓՅԱՆ          

1 комментарий:

  1. Ձեր գրառումը տեղ գտավ www.BlogNews.am կայքում: Շնորհակալություն:

    ОтветитьУдалить

Ոչ կոռեկտ մեկնաբանությունները կհեռացվեն