Բաց նամակ Լոռու մարզպետ Անդրեյ Ղուկասյանին

Պարոն մարզպետ, ինչպես ավելի վաղ տեղեկացրել ենք՝բլոգային հոդվածով եւ այն Լոռու մարզպետարանի ֆեյսբուքյան էջին ուղարկելով, Վանաձորի քաղաքապետարանը ցանկանում է Քիմիագործների թաղամասին հարող տարածքի Սպանդարյան 2-5-7 հասցեի երկաթե տնակը, որ նախիկնում պատկանում էր լուսահոգի Քնարիկ Պապիկյանին/այս տարվա մայիսի 26-ին հիվանդության պատճառով մահկանացուն կնքած/, հանձնել ոմն մեկի.առանց համապատասխան գրավոր որոշման, բանավոր հանձնարարականով:Այսօր առավոտյան այդ մասին ինձ հեռախոսով իրազեկեց քաղաքապետարանի տնակների հարցերով զբաղվող բաժնի պաշտոնատար անձը, խնդրելով Պապիկյանի հարազատներին եւս իրազեկել՝5օրվա ընթացքում տնակն ազատել գույքից/մինչդեռ արդեն մեկ շաբաթ է, այն անհայտ անձի կողմից ասպատակության է ենթարկվում այն ժամերին, երբ այդտեղ մարդ չկա, կողպեքը բացում են ինչ-որ հարմարանքով,երբ որ բանալին Պապիկյանի մահից հետո գտնվում է ինձ մոտ:Սույն պաշտոնյայի հավաստմամբ, ինքը չի ուղարկել այն անձին, ով պետք է քաղաքապետի բանավոր հրահանգով այդտեղ բնակվի՝մինչեւ տնակը տեղափոխվի Լենինգրադյան տնակային ավան:Իսկ թե ինչու տնակը կարիքավոր անձին հանձնելու որոշում չկա՝ասաց, որ....2 ամիս հետո կլինի, երբ որ տնակը տեղափոխվի, բայց՝պետք է մինչ տեղափոխումը քաղաքապետի բանավոր կարգադրությամբ այդտեղ բնակվի ոմն մեկը:Մի՞թե բանավոր կարգադրություը կարող է իրավական հիմք հանդիսանալ այն երկրում, որ ժողովրդավարության ճանապարհն է որդեգրել՝դեռ 30 տարի առաջ, մի՞թե 90-ականների սկզբի մինչանկախական տարիների անարխիան ետ է վերադառնում, երբ առանց որոշման ներխուժում էին երկրաշարժից հետո դատարկված բնակարաններ, որոնց տերերը կամ մահացել էին կամ՝ հեռացել երկրից, ու քաղխորհուրդն ստիպված էր լինում բնակարանների վտարման որոշումներ կայացնել/այդ ժամանակաշրջանում դատարանը,որտեղ աշխատում էի,հեղեղված էր նման վարույթներով/.հիմա ինչ է ստացվում, ներկա քաղաքապետարանը, որ նախկին քաղխորհուրդների իրավահաջորդն է, ի՞նքն է օրենք խախտում:Այս օրինախախտման հեղինակը, ցավոք, քաղաքապետն ինքն է, որ պետք է օրինականության երաշխավոր լիներ:Այս հարցում ինձ համար կարեորն այն է, որ օրենքը չխախտվի, որովհետեւ երաշխիք չկա, թե բանավոր կարգադրության տակ ինչ է թաքնված:Եվ արդյո՞ք տնակը չի վերածվելու կասկածելի որջի,քանի որ տարածքի բնակիչների հավաստմամբ, այն անձը, ում ցանկանում են բնակեցնել, կասկածելի վարքագիծ ունի եւ ենթադրություններ կան, թե հարեւան տնակներից մեկի էլ դռան կողպեքն է փորձել բացել՝ենթադրելով, թե Պապիկյանին պատկանող տնակը դա է:Իհարկե մենք կողմ ենք, որ անօթեվան մարդիկ կացարան ունենան, բայց նախ՝չապրեն արդեն դարն ապրած ու բորբոսնած տնակներում, երկրորդ՝օրինական ճանապարհով հատկացում արվի, ոչ թե ՝բանավոր հրահանգով:Ի դեպ, առաջին դեպքը չէ, երբ քաղաքապետը փորձում է բանավոր կարգադրությամբ իրավական խնդիրներ կարգավորել:Դեռ 2 տարի առաջ վերջինս Քնարիկ Պապիկյանին/ով իմ մոտ ծանոթներից է եւ ում խնամքով ու բուժական խնդիրներով եմ զբաղվել/բանավոր կարգադրությամբ հանձնել էր այդ տարածքում գտնվող մի քարաշեն կառույց/որի տերն իբր 20 տարի է՝բացակայում է երկրից/, ու խորհուրդ տվել, որ բարեգործների օգնությամբ այն նորոգի եւ...նախկին զուգարանից վերաձեւի որպես կացարան.բայց՝ոչ մի բարեգործ/որոնցից երկուսին՝ԲՀԿ-ին եւ Վիվասելին ստիպված էի նամակ գրել Պապիկյանի խնդրանքով/, այդ գործը հանձն չառավ.երեւի թե քաղքապետը ցանկացել էր ուրիշի ձեռքով կրակից շագանակներ հանել եւ հետո էլ իհարկե՝,,համայնքապատկան,, համարել այդ քարե շինությունն արդեն նորոգված եւ ավելի արժեքավոր, ու տնօրինել ըստ նպատակահարմարության:Մեզ հաջողվեց նաեւ պարզել, որ այն տարածքը, որի վրա Պապիկյանի տնակն էր, վաղուց վաճառված է/մի՞թե կարելի է տնակի տակի հողը վաճառել՝առանց բնակիչների կացարանի հարցը լուծելու.սա էլ նախկին քաղաքապետի գործած ,,մեղքերից,, մեկն էր.այդ առթիվ դեռ 2010թվին եմ ականատես եղել, թե ինչպես հարակից տարածքում դատական ակտերի հարկադիր կատարողները բռնությամբ դուրս են քշում տնակաբնակներին.այդ առթիվ հրապարակումով հանդես եմ եկել ,,Հրապարակ,, թերթում,,՝,,Թուրքը սենց բան չէր անի,,:Կարծում եմ, մարզպետարանը լուրջ անելիքներ ունի քիմիագործների տնակային ավանում իրավական հետազոտություններ անելու:Ինչ վերաբերվում է Պապիկյանի տնակի ճակատագրին, ապա ակնկալում ենք մարզպետի միջամտությունը՝հարցն իրավական դաշտում լուծելու նպատակով.ունի՞ քաղաքապետն իրավունք՝բանավոր կարգադրությամբ տնակ հատկացնելու:Ակնկալում ենք արձագանքի:

ԳԱՅԱՆԵ ՀՈՎՍԵՓՅԱՆ, Վանաձոր, ազատ լրագրող, բլոգեր