Արհամարհած ունեն օրենքները

Վանաձորցիներից մեկն իրավացիորեն դժգոհեց, որ քիմիագործների թաղամասում գտնվող ռեստորանից / որի տերն ավագանու անդամ է / գիշերվա ժամը 12-ն անց հրավառության բարձր ձայներ ու հզոր թնդյուններ են հնչում՝ բնակելի շենքերի լուսամուտները դղրդացնելով /. ինչու՞ միայն քիմիագործների թաղամասի, կայարանամերձ հատվածում տեղակայված ռեստորանի գիշերային հրավառության ,,գմփգմփուններն,, էլ են հաճախ լեղաճաք անում բնակչությանը. այն էլ ՝մի քանի երկրաշարժ տեսած ու աչքը լավ վախեցած բնակչության, որ նաեւ ամեն անգամ նման դղրդյուններից հետո կարող է մտածել, թե ,,հայ-հայ ՝թուրքը մտավ քաղաք,,: Եվ սա ՝ այն դեպքում, երբ համապատասխան օրենքը ՝ոստիկանության, արգելում է գիշերվա 12-ից հետո հրավառություններ կազմակերպել. այն էլ ՝բնակելի շենքերին մոտ տարածության վրա: ,,Էլ չեն ասում ՝ հիվանդ կա, սիրտը թույլ մարդ կա, երեխեքը քնած են... հե՜չ պետքները չի է՜...թքած ունեն  սաղի վրա, օրենքի վրա էլ հետը,,- դժգոհում է զրուցակիցս ու զարմացած ավելացնում. ,,Էն էլ ՝ մարզային ոստիկանության շենքի քթի տակ է՜...,,: Թեպետ, օրենքի վրա էլ զարմանալ կարելի է, որ թույլատրելի սահմանը համարում է մինչեւ  գիշերվա ժամը 12-ը: Բայց չէ՞ որ երեկոյան ժամը 9-ից արդեն ,,Բարի գիշեր, երեխաները,, երգում  է ,,Մութն ընկել է, ուշ է արդեն,, / Թե՞ արդեն էլ չեն երգում, ճիշտն ասած ՝ չեմ ստուգել, կարող է երեխաների հանգստի ռեժիմը հարմարեցրել են հրավառությունների անգրաֆիկ ,,աշխատանքի՞ն,,/: ,,Է՜...այ բալա, ինչի հետեւից ես ընկել...նույնն էլ Երեւանում է, էլի,,-նկատում է մայրաքաղաքաբնակ ծանոթներիցս մեկն ու ավելացնում.,,Ի՞նչ օրենք, ինչ բան, օրենք չկա, օրենքը...մեեեենակ վերեւների համար է,,:  Հիշեցնենք, որ հրավառությունների առնչությամբ մի նախագիծ էր ոստիկանությունը պատրաստել,ըստ որի, հրավառություններն ընդհանրպես որոշել էին թույլատրել միայն պետական տոների ժամանակ, բայց հայտնի չէ, այդ օրենքի նախագիծը ,,մտ՞ավ,, Ազգային ժողով, թե՞ ժողովրդի ,,ընտրյալ,, մեծամասնությունը հասցրեց ,,շվվացնել,, միայն օղու գովազդի օրենքը: Դե ինչ, գիշերային ժամերին ,,կարելի,, է բնակչության ականջը տանել հրավառությունների դղրդյուններով, ցերեկային ժամերին էլ բնակչության ականջը սղոցել  ավտոշարասյուների զիլ ազդանշաններով, այն էլ ՝ մի քանի ժամ անընդմեջ փողոցը ծայրից ծայր ,,սանրելով,,: Ու միշտ չէ, որ այդ հրավառությունները հարսանեկան արարողությունների հետ են կապված, երբեմն էլ ՝ անկապ են, հենց էնպես ՝,, կայֆի,, համար, հանուն որի ,,կարելի,, է զոհել բնակչության ականջները   եւ կամ ՝ հղիներին, սրտանոթային հիվանդություններով տառապող մարդկանց ,, լեղաճաք անել,, ՝ դրանից բխող անկանխատեսելի հետեւանքներով:Ու այս առնչությամբ էլ համայնքի ավագանու որոշում կա ՝դեռ 2001 թվից. թեպետ, ըստ տեղեկությունների, որոշումը, որով արգելվում է տրանսպորտային միջոցների ազդանշանների  օգտագործումը Տիգրան Մեծ պողոտայում  հարսանեկան արարողությունների ժամանակ, ինչպես նաեւ այդ արարողակարգն ընդհանրապես ՝Հայքի հրապարակում, այդուհանդերձ,  այս ,,արվեստի,, սիրահարները շարունակում են իրենց  երեքանգամյա  պտույտն ու զիլ ազդանշաններով ուղեկցվող երթը ՝ մարզպետարանի ու քաղաքապետարանի առջեւ ՝ աշխատանքային օրերին ու ժամերին. զարմանում ես, ո՞րն է դրա իմաստը, միգուցե կրիմինալի կողմից տեղական իշխանություններին  ուղղված   ուղե՞րձ   է  / կամ ՝,,Սերդեչնի պրիվետ օտ Զիմզիմովա,, /: Այս գործի կազմակերպիչները քաջ համոզված են, որ չեն պատժվելու օրենքով սահմանված տուգանքով, մինչդեռ այդ կերպ կարելի էր գոնե բյուջեն լցնել, ի՞նչ պակաս եկամտի աղբյուր է բյուջեի համար ՝ազգի,,ոսկե երիտասարդության,, խրախճանքների հաշվին: Թե՞ բյուջեի հիմնական աղբյուրը բնակչության եկամտազուրկ հատվածից հավաքվող վարձավճարներն են / պարբերաբար բարձրացող / կամ ՝ միտինգային ակտիվիստների  նկատմամբ կիրառվող տուգանքները ՝,,Ոստիկանին դիմադրություն ցույց տալու համար,, անգամ այն դեպքում, երբ նա պատրաստվում է խփել լրագրողին կամ քաղաքացիական ակտիվիստին եւ կամ ՝ ձայնագրիչը խլել:  ,,Դու ինչքան ուզում ես ՝ գրի, մեկ ա, ջուրն իր ճամփով գնում ա,,- դառնությամբ նկատում է վանաձորցիներից մեկը: Ասվածի մեջ ճշմարտության դառը հատիկ կա, ու դրա պատճառն այն է, որ ժողովուրդն ամբողջությամբ չի մտել քաղաքացիական հասարակության անդամի կարգավիճակի մեջ, ու իրեն չի տեսնում որպես հասարակության վերափոխող ուժ, առաջնորդվելով ՝,,Ով տեր ՝ մենք ծառա,,  ,,Ով տերավոր, նա ՝ զորավոր,,,  ,,Ախր մենք ո՞վ ենք, որ կարենանք ինչ-որ բան փոխենք,,    ,,Կուժն էլ ա իրանց ձեռին,  կուլան էլ,, եւ այլ ճորտային սկզբունքներով: Փոխանակ բավարարվեն միայն լրագրողին իրենց դժգոհությունները հայտնելով, հարկ է, օրինակ, որ միասնաբար դիմում ներկայացնեն ՝ ըստ պատկանելույն ու բողոքեն, թե ինչու՞ պարբերաբար խախտվում է իրենց հանգստի իրավունքը գիշերային հրավառությունների  պատճառով: Ինչու՞ օրենքը խախտողները չեն պատժվում: ,,Էնքան ստորաքարշ  մարդիկ են, գնում են մի շիշ ձեթի համար էկրանից շնորհակալություն են հայտնում  ու ավագանու անդամ են գովում,,- հիասթափությամբ մեկնաբանում է տեղական հեռուստատեսությամբ ցուցադրված կադրերը ՝ վանաձորցիներից մեկը: Այ հենց այդ ստորացված ու կռացած հատվածն էլ ծնում է ,,անձի պաշտամունք,, ՝ անգամ տեղական մասշտաբի հեղինակությունների նկատմամբ, որոնք էլ ժողովրդի այդ ,,մեծ սիրո,, շնորհիվ պատգամավոր կամ քաղաքապետ ու գյուղապետ են ընտրվում:                                                                                                                                                                            ԳԱՅԱՆԵ ՀՈՎՍԵՓՅԱՆ